lieve pap
lieve pap
soms wil ik gewoon effe met je kletsen en je vertellen hoe ik me voel zo zonder jou.
ik vergeet dat ene moment in me leven nooit meer het is net een soort litteken die erg pijn doet en nooit meer verdwijnt.
ik weet het nog zo goed het was vrijdag 14 juli om 10:30 die tijd zal ik nooit meer vergeten.
ik was gewoon lekker bij de pomp aan het werk en toen kwam mama in eens binnen lopen en moest me wat vertellen ik zag aan haar blik dat er iets was en ik voelde dat jij er bij betrokken was en helaas had ik het goed gevoeld. ik kreeg te horen dat jij die morgen was verongelukt met de vrachtwagen wat ik toen voelde was niks kon niks zeggen kon alleen maar nee schreeuwen niet jij niet mijn vader op dat moment van binnen alleen maar pijn. van buiten je zag het niet eens.
ik lach , ik lach iedere dag weer, maar intussen doet het zo zeer.
soms ben ik alleen en huil ik over de dingen die me pijn doen hoef jou niet te vertellen dat ik je mis we waren twee handen op 1 buik iedereen wist dat zo vader zo dochter .samen uit samen lachen alles en dat kan nu niet meer. niemand die dat merkt niemand die dat ziet .
het leven is als een roos mooi, maar vol met gevaarlijke en pijnlijke stekels.en jij kan het weten elke dag denk ik aan je en mis ik je zo .
soms zijn tranen je enige vrienden hoewel je er tegen vecht als je vijanden .
YOU ARE ALWAYS ON MY MIND
LOVE YOU
JOSE
soms wil ik gewoon effe met je kletsen en je vertellen hoe ik me voel zo zonder jou.
ik vergeet dat ene moment in me leven nooit meer het is net een soort litteken die erg pijn doet en nooit meer verdwijnt.
ik weet het nog zo goed het was vrijdag 14 juli om 10:30 die tijd zal ik nooit meer vergeten.
ik was gewoon lekker bij de pomp aan het werk en toen kwam mama in eens binnen lopen en moest me wat vertellen ik zag aan haar blik dat er iets was en ik voelde dat jij er bij betrokken was en helaas had ik het goed gevoeld. ik kreeg te horen dat jij die morgen was verongelukt met de vrachtwagen wat ik toen voelde was niks kon niks zeggen kon alleen maar nee schreeuwen niet jij niet mijn vader op dat moment van binnen alleen maar pijn. van buiten je zag het niet eens.
ik lach , ik lach iedere dag weer, maar intussen doet het zo zeer.
soms ben ik alleen en huil ik over de dingen die me pijn doen hoef jou niet te vertellen dat ik je mis we waren twee handen op 1 buik iedereen wist dat zo vader zo dochter .samen uit samen lachen alles en dat kan nu niet meer. niemand die dat merkt niemand die dat ziet .
het leven is als een roos mooi, maar vol met gevaarlijke en pijnlijke stekels.en jij kan het weten elke dag denk ik aan je en mis ik je zo .
soms zijn tranen je enige vrienden hoewel je er tegen vecht als je vijanden .
YOU ARE ALWAYS ON MY MIND
LOVE YOU
JOSE
01 nov 2006
- meld ongepast verhaal
-
Silmarwen
woensdag 01 november 2006 16:21
wat erg voor je dat het is gebeurd!
ik hoop dat je het ooit een plekje kunt geven.
soms zijn tranen je enige vrienden hoewel je er tegen vecht als je vijanden .
heel mooi gezegd!
silmarwen -
bungy
woensdag 01 november 2006 22:19
bedankt voor je lieve reactie op mijn verhaal en weet dat ik het ooit een plekje zou kunnen geven maar accepteren doe je nooit!!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 nov 2006 uitslag
- O 02 nov 2006 waarom zo alleen ( 1 )
- O 02 nov 2006 wie ben ik ( 1 )
- O 02 nov 2006 verkeersongeval
- O 02 nov 2006 buikpijn
- O 01 nov 2006 waarheid 18+
- O 01 nov 2006 lieve pap ( 2 )
- O 01 nov 2006 masker 18+