Mag ik wat zeggen?
Een brief die ik schrijf in de hoop dit ooit met haar te delen. Geschreven in frustratie, dus het kan heel goed dat het nooit bij haar terecht komt.
Weinig leesplezier gewenst, want het gaat nergens over.
Mag ik wat zeggen?
Ik denk dat door slechte communicatie tussen ons tweeën een hoop frustratie opgewekt wordt.
Of het is dat wij elkaar van nieuws onthouden, omdat we bang zijn de ander een naar gevoel te geven. Of het gevoel dat we misschien niet alles met elkaar durven te delen. Of een combinatie van die tweeën, het zorgt bij mij voor wat frustratie.
Ik wil dus graag afspreken dat we proberen alles te delen. Of het nou slecht nieuws is of goed, of het nou over mij gaat of over jou, frustraties of genot, ik wil het graag weten.
Spreken we dat af? Denk je dat dat lukt?
Ik weet het zelf namelijk niet.
x
Zal ik dan beginnen?
Ik vind het vervelend dat je zo vroeg wilt slapen. Dat je dan wel laat op blijft als ik er niet ben. Dat we hierdoor al een tijd geen sexueel contact hebben en dat ik da na aangeven nog steeds niet duidelijk terug krijg. Je zegt dat je het wel mist, toch mis ik alle benadering, ik probeer hints te geven, dan draai je weg, doe je boodschappen, ga je weg, wil je slapen.
Lieve Anne, ik wil je voelen, bevredigen en datzelfde wil ik van jou. Ik wil een hand op mijn borst, een kus op mijn wang, een 'act of random kindness' zoals de thee die je me bracht, give me more!
x
Zal ik nog wat delen?
Je kan er niks aan doen, toch frustreert het me enorm.
Het is niet Robin zelf, maar het idee dat hij jou penetreert voor alleen het genot doet mij zo veel, ja, gewoon vervelend. Dat het zo eenmalig is, doet me zoveel, ja, vervelend.
Of jij het niet erg vind, of wel. Mij doet het heel veel, ik kan mezelf wel schieten als dat beeld door me heen schiet. Ik tril dat en kan mn frustratie moeilijk kwijt. Het uit zich vaak in tot rust komen of met mn hoofd in mn kussen slaan.
Je kan er vrij weinig mee, toch is het zo.
x
Developing, man, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende