mama
Het is zo onwerkelijk.
Je hebt een geweldig weekend in Praag gehad, nergens zorgen over maken genieten van de geweldige stad, van de geweldige mensen met je wie je bent gewoon een geweldig weekend. En dan je rijdt de grens van Nederland over belt je ouders.
''Moniek ligt in het ziekenhuis met de ziekte van Lyme'' kut het is toch mis.
Wat blijkt er allemaal aan de hand te zijn? Linkerkant van haar gezicht verlamd, gehoor beschadigt, gezichtsvermogen aan 1 oog verloren. Daarnaast zo moe dat ze zelfs van het verplaatsen in een rolstoel flauwvalt. Te moe om maar iets te kunnen lezen.
Het is zo onwerkelijk.
Ik mis mijn mama zo.
Haar leven is niet echt een leven over rozen, maar net het ging net echt goed. Haar werk liep lekker het ging goed met haar studie... met ons als kinderen ging het goed en Iso krabbelde weer op uit zijn depressie, we zouden verhuizen en aan een nieuw klusproject beginnen.
En nu? Alles is onzeker ik heb geen idee wat de vooruitzichten zijn, dokters willen geen valse hoop geven natuurlijk. Komt de verlamming weer goed, het gehoor en het gezichtsvermogen? Hoe lang duurt het voor ze weer de energie heeft die ze had.
En ik voel me nu zo niet thuis hier in Zeist/Utrecht
Echt ik heb het super naar mijn zin...maar wil hier nu niet zijn wil in Leeuwarden zijn bij mijn mama en er voor Joris en Iso zijn.
Morgenochtend kan ik eindelijk naar mijn moeder toe...
ben toch een beetje bang voor wat ik ga zien...
Je hebt een geweldig weekend in Praag gehad, nergens zorgen over maken genieten van de geweldige stad, van de geweldige mensen met je wie je bent gewoon een geweldig weekend. En dan je rijdt de grens van Nederland over belt je ouders.
''Moniek ligt in het ziekenhuis met de ziekte van Lyme'' kut het is toch mis.
Wat blijkt er allemaal aan de hand te zijn? Linkerkant van haar gezicht verlamd, gehoor beschadigt, gezichtsvermogen aan 1 oog verloren. Daarnaast zo moe dat ze zelfs van het verplaatsen in een rolstoel flauwvalt. Te moe om maar iets te kunnen lezen.
Het is zo onwerkelijk.
Ik mis mijn mama zo.
Haar leven is niet echt een leven over rozen, maar net het ging net echt goed. Haar werk liep lekker het ging goed met haar studie... met ons als kinderen ging het goed en Iso krabbelde weer op uit zijn depressie, we zouden verhuizen en aan een nieuw klusproject beginnen.
En nu? Alles is onzeker ik heb geen idee wat de vooruitzichten zijn, dokters willen geen valse hoop geven natuurlijk. Komt de verlamming weer goed, het gehoor en het gezichtsvermogen? Hoe lang duurt het voor ze weer de energie heeft die ze had.
En ik voel me nu zo niet thuis hier in Zeist/Utrecht
Echt ik heb het super naar mijn zin...maar wil hier nu niet zijn wil in Leeuwarden zijn bij mijn mama en er voor Joris en Iso zijn.
Morgenochtend kan ik eindelijk naar mijn moeder toe...
ben toch een beetje bang voor wat ik ga zien...
21 nov 2008 - bewerkt op 24 nov 2008
- meld ongepast verhaal
-
Roosje_
vrijdag 21 november 2008 13:59
Ziekte van lyme is vreselijk. Mijn vader had het ook, maar dat hebben ze
op tijd ontdekt. Hij slikt nu medicijnen, maar zal er nooit meer helemaal
vanaf komen. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte toe!
-
susanne
vrijdag 21 november 2008 14:31
sterkte.. voor jou en je familie
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 jan 2010 ik woon tussen mijn exen
- O 26 nov 2009 Gelukkig ( 1 )
- O 27 okt 2009 tentamen
- O 07 okt 2009 Actief worden?
- O 24 mrt 2009 Naar spanje!! ( 1 )
- O 03 feb 2009 jeeej ( 1 )
- O 30 dec 2008 De dood van haar...
- O 15 dec 2008 kut ( 1 )
- O 28 nov 2008 uit het ziekenhuis! ( 1 )
- O 24 nov 2008 gedichtje voor mama ( 2 )
- O 21 nov 2008 mama ( 2 )
- O 11 nov 2008 Internet op me kamer :D ( 1 )
- O 28 okt 2008 een kamer!!! ( 2 )
- O 09 okt 2008 beter dan de rest
- O 07 mrt 2008 doelloos lijstje ( 1 )