Man bij de bushalte

Dit bericht draag ik op aan de man bij de bushalte. De man die al bijna 5 jaar met regelmaat voor een (bescheiden) glimlach op mijn smoel zorgt. En op de vroege ochtend is dat geen gemakkelijke opgave, kan ik jullie vertellen. Mensen die bekend zijn met mijn ochtendhumeur zullen dat beamen.

Als je als werkpaardje jarenlang op vaste tijden met het openbaar vervoer reist, kom je de zogenaamde 'vaste garde' tegen: andere werkpaardjes die er hetzelfde werkschema op na houden en ongeveer in dezelfde richting reizen. Het is hier niet ongebruikelijk om leden van de vaste garde een vriendelijk "goedemorgen" of op zijn minst een knikje van herkenning toe te werpen.

Bushalte-man stapte altijd 2 haltes na mij in de bus. Gegarandeerd schonk hij me dan een vriendelijke glimlach. Niet dat hij met me zat te flirten ofzo, de beste man is de 50 al gepasseerd, maar gewoon vriendelijkheid op de toch al zo zware ochtend.

Op 1-1-2015 kwam ik echter op het geniale idee om maar eens een goed voornemen in de praktijk te gaan brengen: ik zou voortaan niet meer met de bus van en naar mijn werk gaan, maar gaan lopen! 2x 25 minuten lopen per dag onder het mom van meer bewegen in de gezonde *kuch* stadse buitenlucht.
Hoewel goede voornemens meestal binnen enkele weken een stille dood sterven, kan ik vol trots melden dat ik 1,5 jaar later nog steeds naar kantoor wandel in plaats van lui in de bus te hangen. Zelfs als het regent! cool!

Vanwege veranderde bustijden komt het nu zo uit dat ik wandelend eerder bij de bushalte van bushalte-man ben dan de bus. Onze standaard "hoi" of "goeiemorgen" begroeting is daardoor uitgegroeid tot korte uitspraken: "Weer aan de wandel?", "Je houdt het goed vol!", "Sportief hoor!", of op regenachtige dagen als deze: "Het is bus-weer hoor!"

Leuke man vrolijk
23 jun 2016 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Pantoffel
Pantoffel, vrouw, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende