Mensen zijn bijzonder.
Het is de laatste schoolweek, dus deze week staat vooral in het teken van leuke dingen doen. Vandaag zijn we met de kids de stad in gegaan om toeristische trekpleistertjes te bekijken. Het was super leuk en gezellig min de paar irritante dingetjes die bij het werken met 12-jarige pubertjes komt kijken (jullie weten hoe zeer ik fan ben van 12-jarigen en überhaupt pubertjes). Ineens stond ik face to face met een woedende oude man die zijn wandelstok in mijn gezicht wuifde en schreeuwde. Ik ben niet zo goed met reageren op spontane woedeuitbarstingen en er is helemaal niets wat ik gedaan kon hebben om dit soort reacties op te roepen.
Anderhalf seconde later begon de shockreactie af te nemen en kon ik eindelijk horen en verstaan wat hij precies aan het schreeuwen was. Een korte samenvatting, vrij vertaald: "Wat de fuck, waarom heb jij zoveel kinderen? Zou je je benen niet eens dichthouden?". Het getuigt weer van de intelligentie van mijn medemensen dat ze denken dat een 27-jarige vrouw even 21 kinderen op de wereld heeft gezet, die notabene allemaal een anders huidskleur hebben. Hoofdschuddend liep ik verder, ondertussen kon je de 21 kinderen in kwestie wel opvegen dat iemand zou kunnen denken dat ik hun moeder was.
Het was me een dagje wel.
Azura, vrouw, 7 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende