met deze ogen
kijk de wereld eens draaien
zo blauw en groen, grijze luchten
zie de mens weer paaien
en moeder diep zuchten
kijkend over het landschap
de weides en akkers
zie ik de kinderen vrolijk spelen
triest thuis de kinderen van gevallen makkers
het thuis gevoel zo pijnlijk echt
een kind dat voor de herinnering van zijn ouders vecht
thuis is nooit echt veilig
wanneer het kind de foto weer terug legt
zo vele van mijn makkers kijken toe
hoe hun kinderen zonder vader en moeder moeten doen
vele van mijn makkers wenen zacht
want zelfs met al hun kracht
kunnen zij niet voldoen aan wat het kind verwacht.
het kind groeit op en vindt zich verbitterd terug
een koude blik en het gevoel zo stug
een verveelde blik bij zijn tijd genoten
want zij hebben voor lief
dat wat voor hen is gesloten.
met deze ogen kijk ik rond
de wereld draait
maar voor vele staat zij stil
koud en verdorven de jeugd
gestorven ouders maakt het opgroeien kil
ik kijk met deze ogen
en jaren smeekte ik
maar er is geen bidden aan
want zij die alles hebben
zien deze kinderen niet staan
ik ben niet veel anders
ik ben niet zo rijk
mijn kinderen zijn dood
of niet de mijne
waren het de zijne
hem die ik alles verbood ?
mahakala, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende