Met ontslag
Inmiddels al ruim 3 dagen thuis. Na een goed gesprek van mijn contactpersoon met de hulpverlening.
Het was daar niet de juiste afdeling voor mij. Al helemaal niet omdat ik kwetsbaar ben en getraumatiseerd. En daar was de psychiater het wel mee eens. Maar als ik naar huis wilde moest ik het wel veilig kunnen houden.
En geregeld contact houden met de hulpverlening. Ik deed alles om daar mar weg te mogen.
Als je verplicht op een afdeling moet verblijven zonder vrijheden, jezelf vrij helder nadenkt. EN alles mee krijgt met wat er eigenlijk op de afdeling gebeurt. Is dat heftig .. ik heb er ook echt een paar dagen van bij moeten komen.
Nu ik thuis ben waardeer ik de vrijheid enorm. Het is zo fijn om zelf te bepalen om een rondje buiten te gaan lopen of niet. Ik zeg eerlijk qua gevoel gaat het niet beter. En mijn gedachtes aan zelfdoding zijn er nog steeds. Maar ik heb nu geen concrete plannen. En wil er voor vechten om die gedachtes minder te laten worden als dat mogelijk is. Ik wil mijn trauma therapie weer verder aangaan. Omdat ik weer dat alleen dat mij nog zo kunnen helpen. Ik weet ook dat er nog wel tijden komen waar ik wel weer plannen ga maken om een einde aan mijn leven te maken. Maar hier ga ik met het FACT team naar kijken en wat voor mij dan veilig is . Om een IBS te volkomen..
Ik ga weer verder met overleven..
Het was daar niet de juiste afdeling voor mij. Al helemaal niet omdat ik kwetsbaar ben en getraumatiseerd. En daar was de psychiater het wel mee eens. Maar als ik naar huis wilde moest ik het wel veilig kunnen houden.
En geregeld contact houden met de hulpverlening. Ik deed alles om daar mar weg te mogen.
Als je verplicht op een afdeling moet verblijven zonder vrijheden, jezelf vrij helder nadenkt. EN alles mee krijgt met wat er eigenlijk op de afdeling gebeurt. Is dat heftig .. ik heb er ook echt een paar dagen van bij moeten komen.
Nu ik thuis ben waardeer ik de vrijheid enorm. Het is zo fijn om zelf te bepalen om een rondje buiten te gaan lopen of niet. Ik zeg eerlijk qua gevoel gaat het niet beter. En mijn gedachtes aan zelfdoding zijn er nog steeds. Maar ik heb nu geen concrete plannen. En wil er voor vechten om die gedachtes minder te laten worden als dat mogelijk is. Ik wil mijn trauma therapie weer verder aangaan. Omdat ik weer dat alleen dat mij nog zo kunnen helpen. Ik weet ook dat er nog wel tijden komen waar ik wel weer plannen ga maken om een einde aan mijn leven te maken. Maar hier ga ik met het FACT team naar kijken en wat voor mij dan veilig is . Om een IBS te volkomen..
Ik ga weer verder met overleven..
10 dec 2016
- meld ongepast verhaal
-
rosannemarit
zondag 11 december 2016 00:28
Jeetje. Zo heftig. Alle succes bij je missie. Je bent het waard en je kunt het!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 23 mei 2024 Drukte in het koppie ( 1 )
- O 29 nov 2023 Niet mij ( 1 )
- O 15 nov 2023 Ughh ( 2 )
- O 19 okt 2023 Een jaartje verder .. ( 2 )
- O 18 okt 2022 Update aan mezelf ( 1 )
- O 24 sep 2022 Niet beter ( 1 )
- O 22 aug 2022 Verdrietig ofzo ( 2 )
- O 13 aug 2022 Op de helft van de zomervakantie ( 2 )
- O 08 jul 2022 Update ( 1 )
- O 06 mei 2022 We kunnen niks meer voor je doen ( 3 )
- O 05 mrt 2022 Negatief overheerst ( 2 )
- O 24 feb 2022 Pff ( 2 )
- O 13 feb 2022 Angst en schaamte ( 4 )
- O 05 feb 2022 Emmertje al te vol.. ( 1 )
- O 29 jan 2022 Elk contact is prima ( 3 )