mijn
en ik liep
liep door de mensen
ze keken
ze zagen
ze reageerden
angst
dat zag ik
dat zie ik
en ben bang dat te blijven zien
ik liep door het huis
de trappen op
de ronde trappen
met het hout snij werk
de kruizen van goud
hoe hoger ik kom
hoe meer mensen veranderen in wachters
hoe meer ik word tegengewerkt
hoe meer doden er vallen
hoe hoger ik kom
hoe meer ik groei
hoe meer de angst groeit
hoe meer het me tegen staat
ik ben bijna boven
het uitzicht is prachtig
vergetend het bloed
de lijken
de deur
de gouden kruizen in het hout
de sleutel met het gouden kruis
simpel gaat de deur open
ben er heen gewandeld
zonder enige moeite
er zijn nog twee mensen
boos en verontwaardigd
ik ben geen vampier
tot hun verbazing
ik ben geen mythisch figuur
ik blijk maar een mens
en al hun verdeging
was leeg en simpel
voor mij
verbaasd
de blikken van de twee overgebleven
dat ik het was
ongeloof
ik hoe geen geloof
slechts mijn plek
mijn plaats in het leven
al moet ik alles nemen
al het leven
ik wil mijn rechtmatige plek
en ik heb jullie van te voren gewaarschuwd
en zo hebben jullie het opgezet
dit is mijn plek
een wilde nog in ontkenning
zeker en vast beraden viel hij aan
zonder moeite
zonde inspanning
zonder emotie of schuld
ik claim mijn plaats
mijn rechtmatige plek
de ander vluchte
en ik liet hem
mijn stoel
mijn huis
dit is mijn plek !
mahakala, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende