mijn allereerste studentendagen...

Hoi!!

Ik schrijf omdat ik vrolijk ben. Waarom? Vande één op de andere dag is mijn slingerschijt verdwenen, met als gevolg dat mijn eetlust ook weer een beetje terugkomt, dat weer met als gevolg dat ik de hele dag wat energierijker ben.

Heb gister mijn allereerste dag op de hbo gehad. Man wat een slecht ontvangst. Nu weet ik ook wel dat omdat ik er op de introductie vorige week niet was, ik zo wie zo veel gemist heb, maar goed. Maar ik kom zo aanlopen en neem plaats in de collegezaal. Na een tijdje verschijnt er één of andere vrouw die begint te bazelen over de opleiding. Binnen twee uur is dat mens klaar en je kunt weer naar huis. Ik heb dus meer gereisd dan dat ik op school heb gezeten. Ik haat die dagen!

Dus vanmorgen: eerste uur beginnen dus 6:15 eruit, wassen, tandenpoetsen, omkleden, ontbijten en wegwezen. De bus, noch de trein, wacht niet. Ik loop in Deventer dus naar de school en kijk op mijn rooster. Ik heb een lange dag op woensdag. Te beginnen met het mentoruur in A1.35, dus ik loop richting dat lokaal, stap er binnen, ga zitten, en onmiddelijk komen er achter mij een tiental die datzelfde doen. Als er één schaap over de dam is... Vervolgens blijft het enorm stil in het lokaal. Alsof we bij een begrafenis zijn. Ik was net van plan dan toch iets te gaan zeggen als de mentor binnenkomt. Deze begint met het plan om elkaar eens wat beter te leren kennen. Allereerst moesten we haar vragen stellen. Weer bleef het angstvallig stil. Ik probeerde dus ,maar het ijs te breken en vroeg waar ze vandaan kwam. Na een uiteenzetting van +/- 5 minuten was ze klaar en vroeg of iemand anders nog vragen had. Stilte.

Toen gingen we onszelf voorstellen dmv een soort presentatie. Toen ze vroeg wie er wou beginnen bleef het weer stil. Om het ijs een tweede klap te geven, stak ik mijn vinger op en stapte naar voren. NA een betoogje van minder dan 2 minuten was ik klaar. Opeens wilden alle kindertjes mij volgen. Als er één schaap over de dam is...
De verdere dag heeft het ijs gelukkig helemaal kunnen breken. Iedereen vond dat het wel errugstil was inde mentorklas. Mooi, hebben zedat in ieder geval begrepen.

De rest van de dag verliep rustig en zonder verdere opmerkelijke gebeurtenissen. Als die er ooit komen, zal ik niet nalaten deze aan julliew toe te vertrouwen. tot dan, Adieu

Archie