Mijn jeugd, erg saai!!!

Deze tekst is geschreven op 28 aug. Maar toen wou 'ie hem niet opslaan...


Hallo!

als ik dit schrijf, heb ik nog steeds last van die spetterpoep. Het is sinds de laatste keer alleen maar erger geworden. Sorry dat ik het zeg, maar ik heb mijn p..... gewoon nu niet nodig. Ik bedoel, kinderen hoef ik nog niet en het water wat mijn lichaam moet verlaten komt eruit via dat andere kanaal...

Maar goed, genoeg van al die praat...

Ik ga wat vertellen over mijn jeugd. Daar wou ik immers mee bezig.

Ik werd 18 lentes geleden, een week voor kerstmis geboren in Emmeloord. Mijn vader's familie komt uit Twente en mijn moeder's familie uit het Ijsselland. Maar ik ben een polderkindje... Evenals m'n zus overigens. VAn de 2 jaar dat ik daar gewoond heb, kan ik me niets herinneren. Dus ga ik verder. in 1986 verhuisden we naar Nunspeet, waar ik eigenlijk de jaren van mijn onbezorgde jeugd beleefde. We woonden in Nunspeet in een buitenwijk die net aangelegd was. Dus komen er veel jonge gezinnetjes wonen en dus veel leeftijdgenoten. m.a.w. Het was de zeven jaar dat ik daar woonde beregezellig en wonderschoon. Helaas veranderde toen we in 1993 weer verhuisden. Naar Elburg dit keer. ongeveer 12 km ten noorden van Nunspeet. In het begin was ik het er heeelemaal niet mee eens. DAt snap je natuurlijk wel, want ik moest al mijn vrienden in Nunspeet achterlaten. Veel heb ik er ook nooit meer gezien.
Maar goed... In elburg begon mijn tweede jeugd. Ik kwam in groep 6 op mijn nieuwe basisschool. Achteraf was die school echteen rotzooitje wat vooral in het laatste jaar bleek. De directeur heeft het ook niet lang uitgehouden daar. Het was overigens ook niet zo'n goede leraar. Het was eigenlijk een kl*teleraar die alle meisjes voortrok en de jongens liet barsten. Brrrr... ikhaat dat type leraar!
Maar na 3 jaren op die school gezeten te hebben, moest ik eraf. Uit de Cito was gebleken dat ik de HAVO wel aankon, en dus ging ik samen met een vriend van me naar de plaatselijke HAVO in Elburg, het LFC genaamd.Die vriend die ik ook naar de HAVO ging, Ruben heette hij, volgens mij, groeide uit op het lfc tot een klein, irritant pubertje die geen bezwaar zag de kloterigste methoden te gebruiken om zichgzelf populair te maken. m.a.w. binnen notime was ik de pispaal van de klas. gelukkig zat je op hte lfc niet 5 jaar bij dezelfde lui in de klas. Na het tweede jaar werd de klas gescheiden in havo en atheneum. tot mijn heimelijke vreugde ging praktisch dfe hele klas atheneum doen, terwijl ik havo verderging. Dus kwam ik in een compleet nieuwe klas het derde jaar. Deze klas was een stuk gezelliger. Ook al waren de pesterijtjes hier ook niet van de lucht. Maar deze liepen niet uit tot voortdurend gepest.
Het vierde jaar begon met de later zo berucht geworden tweede fase. De klas waarin ik zat was reuze-gezellig. MAar al snel bleek dat ik de tweede fase niet aankon. Tot mijn heimelijke verdriet bleef ik zitten. DE tweede keer dat jaar was echt een makkie, en ik realiseerde me al snel dat ik de laatste twee jaar op deze school zoveel mogelijk moest genieten. DAt heb ik dus ook gedaan. Ik heb het laatste jaar vrijwel geen moer uitgevoerd. Wonderlijkerwijs ben ik 2 maanden geleden wel geslaagd. Daarmee sluit ik denk ik mijn jeugd af.

Morgen begint voor mij mijn studententijd. Morgen is mijn eerste lesdag op het Saxion in deventer. Ik ben benieuwd.

Nu ik dit allemaal teruglees, realiseer ik me dat dit stuk wel heel saai is. Daarom verander ik de titel enigszins. Ik 1weet niet wat de volgende keer zal zijn dat ik schrijf. Dus ik zeg dan maar: tot ooit!

Archie