mijn bedje was niet leeg

Heel af en toe ben ik behoorlijk een Nederlander. Niet echt iets om trots te zijn maar soms ga je gewoon ergens naar toe en claim je iets wat niet echt van jou is. In het verleden hebben heel veel Nederlanders dat al perfect voorgedaan dus ik denk dat het gewoon een beetje door mijn bloed stroomt. Toch is mijn werkwijze wel iets anders want ik gebruik een klein beetje heel erg veel minder geweld. Verder neem ik geen grote stukken, waardevolle goederen en dat soort shit in maar neem ik genoegen met een slaapplek. Ondertussen heb ik het al zover geschopt dat er 3 bedden zijn waar ik eigenlijk elk moment zou kunnen crashen. En nog een paar die me waarschijnlijk ook wel toestemming zouden geven.

Afgelope nacht crashte ik bij Joint, waar mijn matras standaard klaar ligt. Maar dit keer had hij voor een verrassing gezorgd. Het was echt prachtig en apart tegelijk. Er lag een mooi dekbedje op, geen slaapzak en volgens mij zelfs zo'n sprei/laken/vaag ding dat om een matras hoort, maar dat weet ik niet meer zeker. Ik snapte er even helemaal niets van tot dat duidelijk werd dat die Zwitserin die gisteren was overgevlogen dus in mijn bed zou slapen. Zou krap worden op dat matrasje maar vast gezellig. I tried and tried and finally I cried. Helaas zij vond dat het matras te klein was voor 2 mensen. Waar ze eigenlijk best wel gelijk in had. Dus eindigde ik in de stoel. Gelukkig wel met mijn vertrouwde slaapzakje, stoel achterover, beentjes omhoog en best goed geslapen. Behalve dat ik rond een uurtje of 9 wakker werd met last van mijn gescheurde schouder. Toch maar een beetje op mijn goede zij gaan liggen en nog even verder geslapen.

Het enige nadeel was dat ik niet lekker kon draaien, maar dat gaat momenteel toch even niet. En het blijven balanceren, als je niet oppast klapt de stoel terug naar de zit stand en dat slaapt toch wat minder. Maar op zich sliep het niet slecht. Hopelijk is er de volgende keer wel weer plaats op mijn matras.