Mijn eerste week

Mijn eerste week op mijn nieuwe werk ligt nu achter de rug, en ik kijk er positief op terug.

50 KM reizen: gaat goed, ik kan 150 op de 'snelweg' (een twee baans weg, dat heet hier niet een snelweg) doen, wat betekend dat ik alleen wat opstoppingenen heb hier in de buurt en wanneer ik in Derby ben, verder gaat het goed- o ja, het irriteerd me wel mateloos als iemand op de inhaalbaan blijft rijden terwijl er niemand links van hun rijd- ga dan toch lekker opzij en laat mij er door!
Ik ga dan expres op het zelfde tempo links rijden, om netjes iedereen rechts in te halen en weer links te gaan rijden, zo van: ‘Kijk eens achter je - zo hoort het dus!' Hoe lang duurt het voor ik ze links ga inhalen omdat ik geen zin heb achter ze te blijven hangen.....
De reis duurt tussen 50 en 70 minuten, en dat is inclusief Ilse naar Nursery brengen. Niet slecht vind ik. En ik kom van 'zo ver' dat iedereen op mijn werk sympathie heeft 'ach als je te laat bent voor de vergadering is dat niet erg' (was 20 minuten te laat op dinsdag voor een vegadering die om 8.30 begon, maar naast het lange reizen, en het feit dat ik Ilse niet voor 7.30 kan droppen bij het KDV, was ik ook de weg kwijt in Derby zelf- zodra ik zei: Sorry dat ik zo laat ben, ik kan mijn 2 jaar oude dochter niet voor 7.30 op het kdv achterlaten en ik kom uit de 'West Midlands', werd er door de gehele groep 'ahhhh' geroepen)

De omgeving: Als ik er had gewoond had ik het niet slechter kunnen treffen, maar ik werk er, en mijn werk gaat om het 'verbeteren van een buurt'. Dat is GIGANTISCH saai werk wanneer je in een relatief rijke buurt werkt- het enige waar mensen zich druk om maken is hondepoep en het feit dat er drie jongeren bij de bushalte staan. De buurt waar ik werk, daarentegen heft genoeg uitdagingen: er wonen 132 verschillenden nationaliteiten, er word openlijk drugs gehandeld (maandag was ik er nog getuigen van) er is prostitutie, mensen gooien hun oude meubels in elke zijstraat, mensen werken niet, er was vorig jaar een arrestatie omdat iemand een terrorisme plot aan het plannen was. Dit zijn echte issues. Er zijn hier zoveel mogenlijkheden voor verbetering!
Van de week nog een vergadering gehad waar we het hadden over een 'soft approach' leerprogramma voor de oost europese buurtbewoners. Ze zijn nieuw in de buurt en er word veel over hen geklaagd vanwege de manier waarop ze met hun afval om gaan (gooien het in de achtertuin en als de stapel hooggenoeg is steken ze het in de fik) Nu gaan we een programma doen van 10 weken, waarin we kinderen vermaken met films, workshops (muziek, art etc) terwijl we de ouders op een leuke manier duidelijk maken wat in Engeland wel en niet acceptable is, en daar ook hulp bij geven (dus ook een sessie over wat ze kunnen verwachten van hun lokale gezondheidszorg). Dat soort projecten zijn dus gewoon zo leuk om te doen. Daar deed ik dit werk dus voor, maar de afgelopen vier jaar werd ik afgeleid door de carierre ladder!!

Mijn collegas: zoals ik al na de team away day geschreven had zitten er leuke en minder leuke bij. De twee mannen die voor me werken zijn volgens mij wel OK. Ze hebben onderling lol, maar werken ook serieus door. Ze zagen me ook gelijk als hun nieuwe baas en ik krijg al gelijk vragen naar me hoofd geslingerd over dingen waarvan ik weet dat zij er meer van weten- maar het feit dat ze het aan mij vragen laat zien dat ze de lijn van management respecteren. Het lijkt dat ik hier niet zo’n strijd zal hebben die ik in mijn vorige baan met 1 van mijn team heb moeten houden.
Op Woensdag heb ik een vergadering gehad met twee andere colegas die aardig nieuw zijn (1 is er een maand, de andere begon gelijk met mij) Dat was erg leuk, om onderling ervaringen te bespreken en onze kijk op de organisatie te geven. De vergadering was bedoeld om te kijken hoe we elkaar kunnen steunen en waar we samen konden werken, maar het was een veel wijder gesprek. We hebben besloten volgende week samen te lunchen.

mijn baas:Mijn baas is ook een aardige man. Erg relaxed. Ik heb vrijdag mijn eerste gesprek gehad over mijn targets voor de aankomende 6 maanden. Op het begin van de sessie zei hij: omdat ik eerder jouw werk heb gedaan vind ik het moeilijk los te laten en te weten dat het in goede handen is, dat is niet als belediging bedoeld, maar misschien moet jij je zo wel meer bewijzen dan de anderen. (hij heft nu een team van drie, allemaal werken we in andere buurten- ik dus als enige in de buurt waar hij heeft gewerkt). Aan het einde van het gesprek zei hij: ‘nou ik was bang dat ik het niet in geode handen zou laten, maar je hebt al mijn twijfel weggenomen.’ Ik opperde in het gesprek veel ideeedn over wat ik wilde doen, en alles wat ik opperden was hij blij mee en ging in dezelfde richting als dat hij in gedachten had. Ook stelde ik geloof ik wel de juiste vragen over de organisatie.

De organisatie:
Eerlijk gezegd is de organisatie ongeveer 2 jaar achter op wat wij in Walsall hebben
gedaaan. Voor mij is het nu dus een hele taak om misschien wel ideeen te opperen maar niet in de ‘ik leid dit wel even’ rol te vallen (voorheen was dat mijn baan, nu is dat de baan van de baas van mijn baas!) Ik geloof dat dat wel zal lukken, want ik vind het ook heerlijk dat ik me een stuk minder druk hoef te maken om die dingen. Ik lied in het gesprek zien dat ik een goed idée had van waar ze zijn en waar ze heen willen, zonder dat ik als een betwetertje overkwam (denk ik) Daar zei mijn baas ook wel iets over, van ‘jeeh je hebt snel door binnen een week!’ maar ja, ik herken echt bijna alles van mijn vorige baan.

Nou, dat waren wel genoeg eerste indrukken voor vandaag. Zoalsje kan zien heb ik het naar mijn zin op het moment. Ik kijk er echt naar uit nieuwe projecten te starten en te netwerken met colleges van andere afdelingen. Ik heb er zin in!

Groetjes Imke