Mijn eind op MD

Mijn eind op MD

Donderdag 30 juni 2005 schreef ik mijn allereerste verhaal. Niet wetend dat Mydiary zoveel meer in mijn leven zou worden dan slechts een plek om mijn gedachten te uiten. Ik had al helemaal niet gedacht dat ik 2581 verhalen zou schrijven. Want ik heb niet het geduld om te schrijven. En net als met praten heb ik moeite mijn zinnen zo te formuleren dat ik precies zeg wat ik doel te zeggen. Buiten dat is mijn Nederlands vrij beroerd.

8 jaar, 7 maanden en 18 dagen later schrijf ik mijn laatste verhaal.
Ik heb Mydiary meegemaakt als een grote vriendengroep. Ik kende veel mensen persoonlijk, helemaal na al die 'MD-meetings'. Ik heb liefdes relaties door de site gekregen, wat ook weer uitgegaan is. Ik heb een boel vriendschappen gehad. Waarvan de meeste verwaterd zijn maar met 1 iemand heb ik nog regelmatig contact.

Het kunnen uiten van mijn emoties of het vertellen van mijn geheimen heeft zeker goed gevoeld. Maar vergis je er niet in dat het beter voelt wanneer je jouw diepste geheimen verteld tegen iemand die je vertrouwd en waar ook uit blijkt dat het geen misplaatst vertrouwen is.

Vanuit diepe gesprekken via privéberichten zijn mooie liefdes relaties ontstaan maar het is spannender om naar een vrouw toe te lopen in een bar en haar aan te spreken in de hoop dat je iets gevats zegt waardoor ze jouw aangeboden drankje aanneemt.

Via reacties op verhalen en gelijke interesses zijn vriendschappen ontstaan. Ik heb gelachen om verhalen van die mensen of reacties van die mensen op mijn verhalen. Maar ik heb harder gelachen om de stomme dingen die spontaan gebeuren met mijn vrienden in real-life. En die humor is niet over te brengen via het schrift want zoals ze dan altijd zeggen: 'je had erbij moeten zijn'. En dat blijkt altijd weer, hoe goed de schrijver ook is.

Dit realiseerde ik al vrij snel, hoe tof Mydiary ook was. Andere merkte het misschien ook want de meeste mensen die Mydiary voor mij leuk maakte, verdwenen. Achterlijke verhalen, de enorme hoeveelheid aan 'rellen', irritatante 13 jarige aandachts/probleem-verhalen namen de home-page over. Ook het feit dat ik simpelweg interesse verloor in verhalen van vreemde mensen zorgde ervoor dat ik op mijn nieuwe account, lezerslijst ging schrijven en lezen. Het maakte Mydiary saaier.

Dat ik lezerslijst ging schrijven zorgde ervoor dan mijn verhalen ietwat meer inhoud kregen. En dat ging even goed. Maar mijn behoefte aan het uiten van emoties en dergelijke verdween omdat mijn vriendengroep in real-life closer werd waardoor ik mijn verhalen aan hun kon vertellen, wat veel bevredigender is.
Sowieso had ik de behoefte minder omdat ik ouder werd.

Dus alle redenen waarom ik op Mydiary zit zijn verdwenen. Daarom vertrek ik en laat ik deze site voor altijd achter.

Ik hoop mijn verhalen te kunnen lezen als ik 50 ben. Misschien is het beter van niet omdat ik me nu al schaam als ik mijn oude berichten terug lees, haha.

Als ik terugkijk op mijn tijd hier omschrijf ik de ervaring het best als: Mydiary gaf mijn leven meer kleur dan het al had. En daarvoor bedank ik iedereen die daar aan bijgedragen heeft. Dank jullie en speciaal voor de makers van Mydiary: Elja en Bart.

Vaarwel.

ps. ik zal vast nog wel eventuele reacties komen kijken want dat blijft leuk om te zien.

18 feb 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van .K Essiw
.K Essiw, man, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende