Mijn EX! Het moet eruit!
Inmiddels ben ik heel gelukkig in mijn huidige relatie maar wilde jullie toch even vertellen over mijn Ex.
Het is eigenlijk wel een beetje een apart verhaal. 3 en een halfjaar heb ik een relatie met hem gehad waarvan 2 en halfjaar samenwonend.
We hebben de nodige dingen meegemaakt maar ook veel shit, ondanks dat hij een lieve jongen was. Zat er niks in hem. Hij wilde alleen maar werken, 3x in de week naar de sportschool en game. In het begin heeft het wel de nodige discussies gekost om ervoor te zorgen dat hij ook iets in het huishouden deed. Sommige mensen vinden dat de vrouw dat moet doen en dat is ieder zijn of haar eigen mening maar ik vond het belangrijk dat we dat samen deden want ook ik draaide 40 uur in een week en ik wilde wel nog gewoon blijven sporten, zonder dat ik in een burn-out terecht kwam.
Het leek allemaal alsof hij het niet zo goed begreep ofzo maar uiteindelijk ruimde hij de afwas op en haalde 1x per week de stofzuiger erdoor.
Dat was dan al best veel toch? ( voor hem wel). Soms verraste hij mij wel door toch een beetje spontaan iets te doen maar over het algemeen moest ik erom vragen of er zelf mee beginnen.
Hij wilde opgegeven moment nooit meer mee uit en hij wilde alleen nog maar game thuis, hij sloot zich af van zijn vrienden maar ook dus van mij. Ik merkte dat ik veel weg wilde van huis en deed volledig mijn eigen ding, ik wilde niet dat hij aan mij zat maar probeerde echt mijn best te doen voor hem want hij vond dat er niks ( over dat ene ) niks vanuit mij kwam terwijl in het begin het alleen maar vanuit mij kwam. onbewust veranderde het ook mijn gedrag maar daar was ik pas later achtergekomen.
De reden waarom het uit was gegaan was dat wij allebei een totaal verschillende toekomstbeeld hadden, terwijl dit in het begin niet zo was.
Ik wilde trouwen en kinderen krijgen en in het begin merkte ik wel twijfel in zijn stem maar hij zei telkens dat hij het wel wilde maar niet op dat moment. Op het moment dat wij op vakantie waren en wij al enige tijd samen waren, had ik al mijn moed bij elkaar gezocht en was ik onder het genot van een lekker drankje over begonnen, dat was het moment dat mijn hart brak, ik wist niet dat het letterlijk kon breken. Ineens wilde hij het allemaal niet en vond het allemaal niet nodig, later heb ik hem duidelijk gemaakt dat hij erover moest nadenken want anders ging ik weg. Dik anderhalve maand was het klaar voor mij en wilde ik zo niet verder.
Hij zei dat hij het huis uitging zodat ik bij de katjes kon blijven om een lang verhaal kort te maken, heeft hij spullen meegenomen en later toen ik op mijn werk was had hij andere spullen opgehaald. Pas na de feestdagen ( ja het was in december) had ik contact gezocht om te kunnen bespreken wie wat meeneemt kwa grote spullen. Hij kwam binnen met een lijstje wat hij allemaal mee wilde nemen want ik had aangegeven dat ik toch ( vrije sector huur) in het huis kon/wilde blijven.
Het lijstje bevatte de gehele inboedel. Kasten, tv, eettafel, stoelen etc. En ik mocht alle kleine dingen, de kerstspullen etc houden. Het enige dat ik mocht houden was het tv meubel. Op dat moment was ik zo van slag en zo boos dat ik alleen maar wilde dat hij wegging voordat ik in woedde zou uitbarsten.
De moeite doen om kasten leeg te trekken deed hij niet, nadat eind december mijn ouders waren verhuist en ik daar hielp met klussen moest ik ook nog mijn eigen huis opruimen en sorteren wat van mij was en wat van hem was.
De tv-meubel mocht hij ook van mij hebben want ja, daar kon je niks leuks mee combineren. Daar had ik dan wel weer 250 euro voor gekregen maar dat verzachte zeker niet wat hij allemaal had geflikt want ik moest een totaal nieuwe inboedel kopen, gelukkig kon ik een tv, koffieset apparaat etc. van mijn broer krijgen maar alsnog was het een hoop geld.
Later ben ik erachter gekomen dat hij 1 maand nadat het uit was gegaan al een nieuwe relatie had terwijl hij zijn spullen nog bij mij weg moest halen, zo makkelijk was ik dus vervangbaar! Dit hebben ze heel lang verborgen weten te houden maar via een vriendin van mij hoorde ik dit en hij probeerde haar dezelfde dingen te laten doen als wij deden ( samen sporten etc. ). terwijl hij een paar maanden geleden nog even iets kwam ophalen en hij mij van top tot teen bekeek en de letterlijke woorden zei “ jeejtje, wat ben jij mooi geworden” met glinsteringen in zijn ogen! ( ik was 14 kilo afgevallen door de stres )
Zijn beste vriend appte mij regelmatig en plaatste opmerkingen als “ik had niet verwacht dat jij een type was dat alleen kon zijn”. Heel pijnlijk allemaal. Ook heb ik het idee dat mijn ex verhalen naar zijn hand heeft gedraaid zodat mensen een goed beeld van hem kregen/krijgen terwijl ik de boosdoener was. Ergens diep van binnen wil ik hem de pijn laten voelen die hij mij heeft gegeven en hem met zijn neus op de feite drukken maar heeft het zin? Overigens ben ik super gelukkig met mij huidige vriend dus wat heeft het voor toegevoegde waarde? Mocht hij op de 1 of andere manier contact zoeken en erover beginnen, denk ik dat ik het allemaal zeg! Is dat slim?
Dit is het verhaal, dat ik eindelijk even helemaal kan vertellen want niemand luisterde er echt naar
justme310, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende