Mijn gedachten, leven, vakantie, IK...

Lief dagboek,

Na 3 vreselijke/geweldige/aparte/avontuurlijke/afwisselende weken komt een eind aan onze vakantie in Indonesië. Het was opzich een leuke vakantie, er was ook niets mis met de mensen, maar de klik was er gewoon niet. Ik heb dus ook geen moeite om afscheid te nemen. In de afgelopen 3 weken is er wel het een en ander veranderd. Ik ben meer met de meiden omgegaan en er ook meer bij betrokken. Mijn crush op die ene boy van de groep is nog sterker geworden... Hem ga ik dus zeker wel missen! Ik heb veel ruzie gehad met mijn moeder over mijn manier van doen. Ze vond me te stil en te chagrijnig en vond dat ik meer voor mezelf moest op komen, meer naar de mensen gaan en van me af bijten als ik weer eens werd buitengesloten. Maar tja, ik ben verlegen, onzeker, zo zit ik nou eenmaal in elkaar... Ik heb ontzettend erge heimwee gehad, en me gerealiseerd hoe blij ik moet zijn met mijn vriendinnen, familie, met mijn leven. Ik miste scouting ook heel erg. Scouting is ook een soort verandering in mijn leven geweest, ik heb er nieuwe hele goede vrienden aan over gehouden en ik ben zelfverzekerder geworden. Ik ben daar mezelf, en dit is maar een van de weinige plaatsen waar ik dit kan zijn! Dit is dus zo'n beetje wat er momenteel in mijn hoofd omgaat. Over 1.5 week ga ik weer naar school, ik ben benieuwd hoe dit gaat worden, want we krijgen nieuwe klassen en hebben alleen nog maar de vakken uit ons pakket. Oké, dit gaat een beetje de saaie kant op... IK HEB NOG BIJNA 2 WEKEN VAKANTIE HALLO!! Maar hoe dan ook, opzich was dit een best wel geslaagde vakantie, Indonesië is prachtisg en ik heb veel geleerd! Tot schrijfs...

Veel liefs, M