Mijn grootvaders
Hallo Dylan, alles goed? Ik hoop van wel. Raad eens, morgen laatste examen! Yes! Let's take a flashback. One year ago, Easter. Een gans jaar vol wenen, schreeuwen, instortingen en depressies. Maar daar gaan we nu niet over uitbreiden. Nu wil ik het ff hebben over mijn grootvaders.
2 mannen die ik nooit heb gekend, maar die toch een grote rol spelen in mijn leven. Als ik ween of gewoon verdriet heb, richt ik me steeds tot hen, en vraag ik me af of ze me zouden zien, of ze me zouden steunen. je weet wel met het homo-zijn van me. En toch troost het me niet steeds. Ik denk dan van dat als mijn grootvaders me ooit zouden aanspreken als ze op aarde zouden zijn dat ik ze niet zou herkennen. En dan moet ik weer huilen, maar dan voel ik een hand op men schouder en voel ik me gerust.
Hobbes, man, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende