Mijn kind(eren)!

Ik heb een probleem. Een groot probleem. Of eerder een dilemma: ik heb één zus en drie nichten die allemaal dezelfde achternaam dragen. Allemaal meisjes dus. Ik heb geen jongens in mijn familie die mijn naam kunnen doorgeven. Ik had dus altijd gedacht: ik baar een zoon en geef hem mijn naam... Want mijn naam is niet zomaar mijn naam, voor mij staat het symbool voor de familieband en voor mij betekent het verderzetten van de naam versterking van de familieband, en het opgeven van de naam het laten (uit)sterven van de familieband, terwijl die voor mij van levensbelang is.

Maar nu komt het probleem: mijn vriend is enig kind. En hij heeft dus ook verder niemand om zijn naam door te kunnen geven en is net zomin bereid als ik om zijn naam op te geven. Dus dacht ik: we zorgen dat we twee kinderen krijgen, hopelijk twee zoons (sorry als dit seksistisch is) en geven elk een kind onze naam. Maar zelfs daarmee is hij niet akkoord. Hij vindt: ik draag het kind, ik baar het kind, en dan moet het ook nog eens mijn naam dragen? Hij wil niet toegeven, hij wil geen druppel water bij de wijn doen. En hij vindt dat ik niet moet toegeven als ik het kind toch zijn naam zou geven omdat dat altijd al zo geweest is dat de kinderen de naam van de man krijgen. Ik moet dus niets toegeven, zegt hij, maar als het kind mijn naam zou krijgen zou hij wel moeten toegeven, vindt hij, ook al is het maar een van de twee.

Verder zegt hij ook nog dat ik niets van respect heb voor zijn naam, dat alleen mijn naam telt. Ik zeg dan dat dat voor hem net hetzelfde geldt. Dat is toch waar? Wie heeft hier nu 'gelijk'?

*Met 'naam' bedoel ik overal de familienaam he, de achternaam vrolijk
**Maak je geen zorgen, op dit moment ben ik nog niet zwanger hoor.
14 aug 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Phieke
Phieke, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende