Mijn leven
Mijn leven
Ik zit vol verdriet, pijn en druk.
En me leven gaat hier door stuk,
Ik zie het somber in, ik zie geen geluk.
Kon de tijd maar een klein stukje terug,
Mensen laten me gaan, doen wat ik wil,
Maar hoe ik echt ben staan ze niet bij stil.
Ze kijken niet ver genoeg, ze weten niet veel,
Maar ik weet evenveel.
Soms zie je wel eens een traan,
Maar waar komt die toch vandaan.
Mijn moeder merkt het niet,
mijn moeder die dat niet ziet.
Maar waarom zou ik het laten merken,
Waarom zou ik er aan gaan werken.
Het heeft niet zo veel zin meer,
Het beste is dat ik het negeer.
Ik verwerk dingen van het verleden,
En misschien blijf ik daar wel in steken.
Misschien kom ik er niet meer uit,
En ga ik daardoor alleen maar achteruit.
Ik zet hier even me leven,
Ik heb nu mijn pijn aangegeven.
Misschien begrijp je me nu wel,
En dat ik me niet echt aanstel.
Doelloos0x, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende