Mijn leven is een soap (Part 6)

Mijn collega brengt me naar het politieburo en als we daar aankomen staat er een auto klaar om mij naar de rechercheur te brengen waar ik die ochtend telefonisch contact mee hebt gehad.

Als ik ter plaatse ben en in de verhoorkamer tegenover de rechercheur zit met een bak koffie vraag ik mij natuurlijk af waarom dit niet kon wachten, het antwoord is dat ze mijn beste maatje binnen nu en een half uur van zijn werk word opgehaald. Hij is officieel verdacht van moord op zijn vrouw. De rechercheur verteld mij dat ik de eerste ben die dit weet.

De recherche wil meer duidelijkheid en kan die krijgen van mij. Voor mij is er ook meer duidelijkheid, hij is immers er vandoor gegaan met mijn vriendin. De gedachte die ik uit is bizar, ik zeg tegen de rechercheur: En hij heeft zijn vrouw vermoord omdat hij die van mij wilde hebben ....

Ik vertel hem wat er is gebeurd in de periode na het vorige verhoor, dat mijn relatie is verbroken en dat ik er achter ben gekomen dat zij en hij in het geniep verder gingen met elkaar. Ik vertel hun ook hoe ik dit weet en ze vragen mij of ik deze bron wil overhandigen aan hen. Ik zeg hun dat ze het liefst anoniem wilt blijven omdat ze best bang is voor deze man en de werkgever is van mijn ex. De recherche snapt dit maar zegt me dat het echt nodig is.
Ik stel ze voor dat ik mijn bron bel en haar meld dat ik geen keuze heb haar over te dragen aan de recherche.

Als ik haar aan de telefoon heb, haar vertel dat ik op het politieburo zit inzake de dood van onze vriendin, vraag ik haar hoe mijn ex er bij zit. Ze antwoord mij dat ze rustig aan het werk is en krijg de vraag er achteraan hoezo. Ik meld haar dat die klootzak word opgepakt wegens moord op zijn vrouw en ik vermoed dat mijn ex dit als eerste zal horen van hem. Ze is tenslotte zijn geliefde. Ik meld haar ook dat de recherche haar oproepen om een verklaring af te leggen en dat ze niet echt de keuze heeft om dit te weigeren. Ik hoor haar vader op de achtergrond roepen dat dit geen probleem is en dat hij ook een verklaring wil afleggen.

tijdens dit gesprek hoor ik een hysterisch geschreeuw van mijn ex op de achtergrond, mijn gedachte is:Hij is opgepakt en ze weet het! De vriendin die ik aan de telefoon heb bevestigd dit.

Alle gegevens worden uitgewisseld aan de recherche en ik leg mijn verklaring af.
Na een gesprek van ruim drie uur brengen ze mij naar huis. Ik ben leeg.