mijn lieve papa&opa!

Vandaag heeft mijn vader een hartaanval gekregen. Soms kan ik het niet goed met hem vinden,maar soms is het dan de 'beste vader' van de wereld. De enige die hij nog vertrouwt ben ik,ik heb namelijk nog 2 zussen.Niemand kan voelen hoe ik me voel,overal gebeurd er wel iets en ik loop niet graag te koop met mijn gevoelens.Ik heb liever dat ik ze ergens in schrijf/typ dan dat ik met iemand kan praten.Af en toe heb ik zo'n gevoel dat mijn hart echt prop vol zit met al dit gezeik etc dan moet ik gewoon huilen en dat ineens! 07'12'11 is mijn lieve opa overleden,ik was altijd zijn lieverdje.. Altijd vroeg hij naar mij,alleen ik! Vond ik zo lief van hem.Die dag toen ik thuis kwam lag mijn vader op de bank,ik keek hem aan en vroeg wat er was? Hij zei dat mijn opa was overleden, mijn allerbeste vriend!Hij was altijd degene die me hielp met al deze problemen thuis en buiten huis. Ennu? nu ben ik gewoon mijn beste vriend verloren, ik kan je zeggen dat het verschrikkelijke pijn doet.. Elke dag denk ik aan hem,als ik naar andere familieleden kijk,lijkt het alsof ze hem zijn vergeten.hoop dat het niet zo is,want als je die man hebt gekend,zou je daar echt trots op moeten zijn! Bij andere mensen waarvan familieleden/vrienden zijn overleden,ik weet hoe jullie je voelen..

Groetjes Romysa.