Mijn Littekens
Sommige littekens zijn niet zichtbaar voor de buitenwereld, en kunnen andere mensen niet zien.
Bij mij zijn vele littekens geaccepteerd, en horen nu bij mijn leven. De zichtbare en ontzichtbare.
Van sommige littekens blijf je zo nu en dan even last hebben, het gaat met z'n ups en downs.
Maar een groot litteken zal ik nooit meer kwijtraken, die zitten diep verankerd in mijn huid.
Ik heb het nog nooit tegen iemand durven zeggen, of op te schrijven op papier dat er een periode was waarin ik mijzelf pijn heb gedaan.
Met een stanleymes de littekens in mijn beide benen, armen en nek zichtbaar heb gemaakt hoe erg ik was gezonken. "Me kat heeft uigehaald" was eens een escuus.
Gewoon 's avonds in een moment van verdriet, mezelf weg cijferen, want het geluk moest naar mijn moeder en de pijn daarvan mocht ik niet voelen. Ik moest flink zijn.
Nooit hebben de littekens pijn gedaan, alleen als ik ze diep in mijn huid zette.
Nooit zijn de wonden opgevallen, alleen bij mezelf.
Elke dag opnieuw word ik er aan herinnerd. Een tijd van hoe ik dit mezelf heb aan kunnen doen en mijn lichaam zo heb verminkt.
Deze herrinneringen zullen nooit meer weg gaan, als zichtbare littekens in mijn huid als uiting van een moeilijke periode..
Bij mij zijn vele littekens geaccepteerd, en horen nu bij mijn leven. De zichtbare en ontzichtbare.
Van sommige littekens blijf je zo nu en dan even last hebben, het gaat met z'n ups en downs.
Maar een groot litteken zal ik nooit meer kwijtraken, die zitten diep verankerd in mijn huid.
Ik heb het nog nooit tegen iemand durven zeggen, of op te schrijven op papier dat er een periode was waarin ik mijzelf pijn heb gedaan.
Met een stanleymes de littekens in mijn beide benen, armen en nek zichtbaar heb gemaakt hoe erg ik was gezonken. "Me kat heeft uigehaald" was eens een escuus.
Gewoon 's avonds in een moment van verdriet, mezelf weg cijferen, want het geluk moest naar mijn moeder en de pijn daarvan mocht ik niet voelen. Ik moest flink zijn.
Nooit hebben de littekens pijn gedaan, alleen als ik ze diep in mijn huid zette.
Nooit zijn de wonden opgevallen, alleen bij mezelf.
Elke dag opnieuw word ik er aan herinnerd. Een tijd van hoe ik dit mezelf heb aan kunnen doen en mijn lichaam zo heb verminkt.
Deze herrinneringen zullen nooit meer weg gaan, als zichtbare littekens in mijn huid als uiting van een moeilijke periode..
23 jul 2010
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 jan 2009 waarom moet het zo gaan ? ..
- O 17 jan 2009 verliefd zijn terwijl je dat niet wilt ? ( 2 )
- O 02 jan 2009 tweeduizendnegen'
- O 16 dec 2008 Enschedeeee'& kerst.
- O 29 nov 2008 wat moet je zonder een moeder? ( 1 )
- O 02 nov 2008 waarom ik. gewoon kut!
- O 20 okt 2008 Marco Borsato! + foto. ( 4 )
- O 11 okt 2008 wat een leven, moeiheid heerst.
- O 16 sep 2008 Wat een ongeluksdag. ( 2 )
- O 06 sep 2008 Elke dag weer. ( 2 )
- O 17 jun 2008 En nu ? ( 1 )
- O 15 jun 2008 Dat het zoveel pijn kon doen.
- O 11 jun 2008 hij's zooooo leuk.. ( 2 )
- O 22 mei 2008 Please, let me dream..
- O 13 apr 2008 Are that my friends? .. it's real.