Mijn pad.
Ik loop, mijn weg. Een lange weg een lichte weg met soms donkere plekken, ik omzeil ze niet ik loop er niet langs ik ga er doorheen.
Ik ben een pionnetje een roze pionnetje de andere mensen lopen langs me maar ik heb het niet door, ze praten maar ik hoor niks. Het is niet dat ik niet luister ik zit wel degelijk te luisteren ik kijk in de ogen van die persoon en de woorden komen op me af, het enige is ze glijden langs me oren heen.
Ik loop rechtdoor, mijn pad .. het leven gaat als een film langs mij voorbij. Ik zit in de automatische piloot ik doe wat ik moet doen, maar hoe ik het doe is de vraag. Op het moment kan het me eigelijk niet zoveel schelen.
De dagen gaan voorbij met een moe gevoel sta ik op en begin ik de dag. Gericht om mijn doel loop ik door het leven. Ik denk er eigelijk helemaal niet bij na wat ik aan het doen ben, ik leef toch nog maar voor één ding.
Mijn leven word geleefd door de drugs.
Waarom ergens bij stilstaan als je ook gewoon door kan? stil staan is een kwestie van tijdverspilling.
prinses., vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende