Mijn stille liefde,
Ik weet dat dit eigenlijk niet kan.
Want ik begrijp je schoonheid,
jij moet veder met je leven en je bestaan.
Maar kan jou niet meer uit mijn gedachten verbannen.
En mijn gevoel voor jou is niet meer stil te leggen.
Begrijp dat ik dit met weinig mensen kan delen.
Maar mijn dagen drijven,
op een zee vol met gedachten aan jou.
Dus neem me niet kwalijk, dat ik gevoel koester voor jou.
Al voel ik de machteloosheid,
die als een koude regen neerslaat op mij.
Maar schoonheid onthoudt één ding,
jij was het die de weg naar mijn hart onderging.