Afgelopen woensdagavond is onze zoon Mika geboren!
Helaas is het niet allemaal zo soepel verlopen als gewenst. Rond vijf uur 's middags startte de weeen. We hebben dat vervolgens natuurlijk even rustig aangekeken. Toen ze al een tijdje om de 2 a 3 minuten kwamen en bijna en minuut duurde hebben we de verloskundige gebeld (dat hoort zo op dat punt). Die kwam snel langs en luisterde ook even naar het hartje. De hartslag bleek echter snel terug te vallen na elke wee.
Omdat hij het blijkbaar zwaar had met de weeen besloot de verloskundige dat we direct naar het ziekenhuis zouden gaan. We rekenende toen nog op een lange nacht voordat het kindje zou komen, want Sara had nog geen ontsluiting.
In het ziekenhuis werden we eerst opgevangen door twee verloskundigen. Binnen no-time stonden er opeens zes man om het bed heen en binnen tien minuten werd vastgestelt dat de baby het zwaar had en werd er besloten het direct te gaan halen. Een minuut of wat later rende we met bed en al richting de operatie kamer voor een spoedkeizersnede.
Daar wilde in eerste instantie de ruggeprik niet lukken, maar gelukkig bij de derde poging alsnog. Niet veel later was Mika gehaald. Hij werd gelijk afgevoerd naar de kinderartsen die een kamer ernaast klaar stonden. Na een paar minuten werd ik er bijgeroepen en zag ik dat we een zoontje gekregen hadden.
Ik mocht daar ook nog de navelstreng doorknippen, die was natuurlijk al los, dus het was meer 'afkorten'. Mika had helaas wel beademing nodig (al probeerde ie zelf ook wel te ademen, maar ging dat niet goed genoeg) en werd ook vollop uitgezogen. Hij had in het vruchtwater gepoept en dat zat overal, ook in zijn longen.
Momenteel ligt Mika nog steeds op de intesive care, al ligt ie al lang niet meer aan zoveel slangen als in het begin. De beademing is eraf (hij krijgt nog wel een beetje ondersteuning). Mogelijk heeft hij hersenschade opgelopen door zuurstofgebrek. Volgende week krijgt hij daarom een MRI scan. Omdat zijn bloeddruk nog in de gaten gehouden wordt via een infuus op zijn slagader hebben we hem nog niet in onze handen kunnen houden. Wel mogen we hem verzorgen en voeden (hij krijgt al melkvoeding van Sara via een sonde).
De komende week is dus nog even erg spannend voor ons. Dan komen de uitslagen van de testen beschikbaar. Hieronder nog een fotootje van Mika toen ie net een paar uurtjes oud was. Inmiddels heeft ie dus wat minder slangetjes en ligt ie ook niet meer gefixeerd.
Elja