Miracle Morning 5

Het was gisteren een rare dag. Ik werd op een gegeven moment gebeld door mijn leidinggevende. Ik dacht: Daar is het telefoontje waaruit blijkt dat ik mijn ene werkdag ook ben kwijtgeraakt. Adios.

In plaats daarvan liep het heel anders. "Ze zien in dat er met één dag werk eigenlijk te weinig content is voor de website. Een freelancer ervoor inhuren is erg duur," werd me gezegd. "En dus zijn we bezig met een vacature voor een tekstschrijver, maar ik dacht; misschien wil jij wel in loondienst gaan voor 28 tot 32 uur."

Wait.
What?

Loondienst betekent feitelijk dat ik mijn bedrijf grotendeels moet opzeggen en er niet meer fulltime mee bezig ben. Mijn bedrijf, waar ik tien jaar keihard aan heb gewerkt. Het betekent ook dat ik 50 tot 75 procent minder ga verdienen én dat ze me kunnen verplichten concurrentiebeding te tekenen.

Ik vroeg eerst wat dat dan zou inhouden. Om hoeveel salaris gaat het? Ja, dat kon ze niet zeggen, die onderhandelingen kwamen wel nadat ik ja had gezegd. Ik vroeg daarna of ik daar nog even over na mocht denken, omdat ze me nogal overviel ermee. Dat mocht, dan kon ik na het weekend wel antwoord geven. Uh, zo snel?

Daarna heb ik hier en daar wat mensen gebeld, met de vraag wat verstandig is. Als eerste belde ik met een collega, die heel veel gedoe binnen het bedrijf heeft gehad, en daarom vanuit loondienst freelancer is geworden.

Hij vertelde me dat hij vorige week erg heeft gepleit voor me. Hij zit in de SEO, en hij zei: ik kan zonder haar mijn werk niet doen. Als er geen content is, kan ik niets optimaliseren.' Hij vertelde me ook dat hij aangaf dat ze ook een ander kunnen aannemen, maar dat die toch echt maanden nodig heeft om de juiste kennis op te doen en het bedrijf te leren kennen.
Ik bedankte mijn collega hiervoor, want het is tof om te weten dat er iemand is die het voor je opneemt.

Hij zei ook: "Het is niet voor niets dat ik en een andere collega onlangs juist freelancer zijn geworden. Weet dat je in loondienst hier veel gedoe hebt. Je bouwt geen pensioen of vakantiegeld op, en je moet alles wat je doet op papier zetten. Verlof krijgen of thuiswerken is moeilijk en moet minimaal vijf dagen van tevoren gebeuren, anders heb je pech." Ook heeft loondienst geen zekerheid. Ik heb sinds ik er ben al heel veel mensen zien komen en gaan. Ook met een contract heb je geen enkel zicht op zekerheid daar.
Al zei mijn collega wel dat ze mijn meerwaarde absoluut inzien en dat ik daar waarschijnlijk juist wel weer wat aan heb.

Daarna belde ik met een vriendin van me, die zei dat er misschien nog andere manieren zijn. Bijvoorbeeld de recruiter er tussenuit halen. Ik heb daarna ook nog gebeld met mijn boekhoudster, om die wat financiële vragen te stellen. Zij raadde me aan om sowieso tijd te rekken en er langer over na te denken. Bijvoorbeeld vragen om een goed aanbod. Mijn boekhoudster vond het idioot dat er niet eens een duidelijk aanbod is gekomen.
Mijn vriend zei later dat ik een en ander moet laten bezinken en dat ik naar mijn hart moet luisteren.

Ik ken dit bedrijf ondertussen heel goed. Ik weet dat het grootste belang voor hun geld is. Ze geven niets om de mens, en alles is eigenbelang. Personeel wordt als shit behandeld, dat blijkt wel uit het enorme verloop aan personeel daar. Ze zullen altijd gaan voor geld. In het geval van een collega was dat: 'word maar freelancer, dan kun je zelf je scholing betalen'. In mijn geval is het dus: kom in loondienst, want dat is goedkoper dan per uur betalen.
Alles in me roept: dit moet je niet doen. Niet alleen vanwege het bedrijf, maar ook vanwege de mentaliteit die er hangt.

Mijn gevoel zegt dat marketing en teksten juist straks meer waard gaan worden. Nu veel bedrijven de coronacrisis voelen, omdat ze online niet zichtbaar zijn, zullen ze daar wat mee willen gaan doen. Mijn gevoel zegt ook dat dit bedrijf op de helling van een afgrond staat, wankelend, en dat het maar zo de verkeerde kant op kan vallen, de afgrond in. Ze zitten in een branche die enorm groot is, maar die nu ook enorm wordt getroffen.

Aan de andere kant: momenteel héb ik nog geen andere opdrachten. Dit is de enige. En hoewel mijn gevoel zegt dat er meer vraag zal zijn naar mijn werk, is het natuurlijk afwachten of dat ook echt het geval is. Als dit wegvalt heb ik niets meer. Dan heb ik recht op drie maanden zo'n 1000 euro inkomen en that's it.
Ik heb nog wel een buffertje en kan nog een aantal maanden vooruit. Maar toch...

Wat doe ik? Ga ik kiezen voor een halfjaar contract, waarbij ik duidelijk veel minder ga verdienen? Geef ik aan dat ik niet akkoord ga en blijf ik voorlopig nog even zitten (ze hebben immers nog niemand anders gevonden en dat ze mijn dienst nodig hebben is overduidelijk), ga ik onderhandelen? Zoek ik iets compleet anders?

Urgh...

Vandaag ga ik sowieso even bellen met een contactpersoon bij een bedrijf waar ik een tijd geleden op gesprek was. Ze mailden me maandag al met de vraag wat mijn tarieven zijn, want ze willen dat ik snel begin.
Ik wil weten wat ze van m'n aanbod vinden, want als zij akkoord gaan, is de keuze sowieso gemakkelijker gemaakt.

Ook wil ik een zakelijke partner bellen, die vaak heel goed advies heeft. Eens kijken wat zijn visie is.


Dusja... dit was een plottwist die ik écht niet zag aankomen.