ik mis mn vriend zo!
hij woont gvd 100 kilometer verderop
doordat ik hem zo erg mis word ik nog verdrietiger.
ik wou dat ik bij hem was, als ik bij hem ben,vergaat ik al mn problemen,bij hem kan ik mezelf zijn.
hoef ik mezelf niet beter voor te doen, zoals ik normaal wel moet.
niemand kent mn echt ik, behalve hij.
en dat moet hij nou net 4 jaar ouder zijn en 100 kilometer verderop wonen.
ik verdrink ik zelfmedelijde(best dom eigenlijk van mezelf) terwijl ik tegelijkertijd vind dat ik hem niet verdien en dat hij te goed voor me is
alles is gewoon zo verwarrend
het enige wat ik zeker weet,is dat ik hem mis
kus merle