Misplaatst

Mijn gedachten hebben geen begin, dus ik begin maar in het midden.

Ik voel me gewoon zo misplaatst in de klas. Ik heb gewoon het gevoel dat mensen mij liever niet bij hun groepje willen hebben. Als ik dan iets zeg, is het van: "Gôh, interessant." Of "Ja, weet je, hou gewoon je bek." Dat is dan het meisjesgroepje in onze klas (alle meisjes, behalve de drie 'popies'.
Ik zit nu dus tussen twee popies in en daar voel ik me ook een beetje het vijfde wiel aan de wagen. Zij kletsen over hun énorme vriendengroep en vinden het vervolgens wel handig dat ik daar zit, omdat ze dan Grieks kunnen overschrijven. Ik ben kwaad op mezelf dat ik ze dat laat doen, maar anders heb ik helemaal geen imago meer.
Ik denk dat niemand me bij zijn of haar groepje wil. Vorig jaar, aan het eind, toen hoorde ik van iemand met wie ik vaak in de bus zit: "Ja, zus en zo probeert jou nu zo erg te irriteren dat je het hele meisjesgroepje met rust laat." Ze willen me niet.
Het is niet dat niemand aardig tegen me doet, maar het zijn kleine dingetjes. Er zijn twee plaatsen over, eentje naast mij, eentje naast een ander meisje. Standaard wordt het andere meisje gekozen.
We moeten met geschiedenis opdrachten doen die je grotendeels thuis moet doen. Omdat er dus weer niemand naast mij kwam, zitten er twee jongens naast me met wie ik nooit zoveel optrek. Alle meisjes zitten aan de andere kant van de klas, dus die maken gezellig groepjes met elkaar. Raad eens wie de opdracht nu waarschijnlijk alleen moet doen.
We gaan een film kijken (geschiedenis). Alle meisjes achterin op vier of vijf tafels naast elkaar. Ik wil erbij komen. "Ja, sorry, vol is vol." Raad eens naast wie er een jongen komt zitten waartegen niemand (behalve ik) normaal doet. (Ik ben de enige in de klas die vindt dat iedereen gelijk is.)

Nou ja, dat was het zo'n beetje.