misses lonely.....

hij kijkt in mijn ogen en ziet mijn pijn..
hij gaat naast me zitten en aait me over mijn rug...
'het valt niet mee om veel alleen te zijn', zegt hij...
'ik zie het in je ogen, je ben eenzaam heh lieverd', hij kijkt me vragend aan..
ik kan alleen maar knikken en mijn tranen doorslikken...
hij knuffelt met me...mijn beste vriend, mijn maatje...
'maar schat, mensen die lonely zijn hebben ook iets anders'
nu heeft hij mijn interesse, ik kijk hem aan en vraag me af wat hij nu nog gaat zeggen...
'mensen die alleen zijn, zijn ook tevreden met zichzelf' hij lacht en kijkt zo lief naar me...
'als je alleen kan zijn, geef je aan dat je het zelf kan in het grote-mensen-leven,
dat je geen andere mensen nodig hebt op een bepaalde manier' 'je ben dan gelukkig met jezelf..'
ik moet lachen, er zit wel een kern van waarheid in...
'ik heb dat ook, ik ben ook vaak alleen, maar ondertussen toch niet ongelukkig..', zegt hij
ja dat is waar, ik voel me nu eenzaam maar ben toch niet ongelukkig..
dan kijken we samen door het raam, naar de wereld buiten mijn kamer die doorraast...
gelukkig heb ik hem, mijn beste vriend, mijn maatje...
misses lonely, maar toen even niet....