Moe
En het is weer begonnen.
Weer extreem moe, niet de standaard oververmoeidheid nee de oververmoeidheid die ik haat.
Dat ik niks kan hebben. Dat ik kan huilen schreeuwen schelden om niks.
Geen motivatie hebben voor wat dan ook.
Nergens zin in hebben om te doen. Zelfs de dingen die ik altijd zo graag doe zie ik niet zitten.
Het enigste waar ik zin in heb is koken en verder helemaal niks. Op de bank zitten met een deken en een kussen en verstoppen. Niemand die me ziet niemand die tegen me zal praten gewoon als enigste malloot op aarde zijn.
Maar het kan niet je hebt school werk vrienden en ouders.
En het spijt me dat als ik je nu gek maak want ik weet dat je het druk hebt, maar vergeef het me alsjeblieft.
Het spijt me als ik weer eens lelijk doe tegen jullie maar ik kan er ook niet zoveel aan doen.
Nu maar kijken of er een motief in zit wanneer ik zo extreem oververmoeid ben zodat er misschien wat aan gedaan kan worden.
En misschien toch die psycholoog die me ermee kan helpen omgaan in het dagelijkse leven.
Of de alternatieve geneeswijze.
Voor nu maar lekker op de bank zitten en filmpje kijken.
Donderwolk, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende