Moe en Hopeloos
Ik zou er eigelijk niet meer aan mogen denken...
Ik heb in de grote vakantie op Dour een man leren kennen. Een man van op de Humo-stand, echt ne fijne kerel.
Hij kon mij echt boeien, hij was zo, zo anders. Net alsof wij elkaar begrepen, ookal was hij 30 jaar ouder dan mij..
Hij werkte op festivals (onderandere dus ook op Dour) en zo had hij dus mijn vriendin en ik backstage gekregen. Hij had ons het artiesten-dorp getoond en vertelde ronduit over al zijn ervaringen met bekende artiesten zoals de mensen van Vive La Fête (hun namen ontglippen me even, Danny en..??) The Subway's enz.
We bleven contact houden via e-mail en belden elkaar af en toe.
Ik weet dat het misschien een tikkeltje pedofelisch aanvoelt, maar zo kwam het niet over bij mij. Alhoewel al mijn vriendinnen er dezelfde mening over hadden.. En dus, zo ook mijn ouders..*zucht*
Hij stuurde me enkele liedjes op zoals onderandere: Making Out - Mark Owen (wat dat btw: een schitterend lied is) en Home - Michael Bublé
We gingen dan eens afspreken, maar hij woonde zo ver (Wezenmaal) en moest dan zo'n 2 uur rijden voor hij in Brugge zou aankomen.
Mijn ouders waren er radicaal tegen, maar stiekem zou ik het toch doen. Natuurlijk kwamen ma en pa erachter.. daar ging de pret.
Sindsdien heb ik geen contact meer met hem. Wat ik persoonlijk wel nog jammer vind.
En telkens weer als ik dat ene liedje van Mark Owen hoor moet ik aan hem denken (zoals vandaag in de auto), hoe interesant hij kon vertellen, hoe realistsch hij was en hoe hij me stiekem een beetje deed zweven..
Verdomme..
Ik heb in de grote vakantie op Dour een man leren kennen. Een man van op de Humo-stand, echt ne fijne kerel.
Hij kon mij echt boeien, hij was zo, zo anders. Net alsof wij elkaar begrepen, ookal was hij 30 jaar ouder dan mij..
Hij werkte op festivals (onderandere dus ook op Dour) en zo had hij dus mijn vriendin en ik backstage gekregen. Hij had ons het artiesten-dorp getoond en vertelde ronduit over al zijn ervaringen met bekende artiesten zoals de mensen van Vive La Fête (hun namen ontglippen me even, Danny en..??) The Subway's enz.
We bleven contact houden via e-mail en belden elkaar af en toe.
Ik weet dat het misschien een tikkeltje pedofelisch aanvoelt, maar zo kwam het niet over bij mij. Alhoewel al mijn vriendinnen er dezelfde mening over hadden.. En dus, zo ook mijn ouders..*zucht*
Hij stuurde me enkele liedjes op zoals onderandere: Making Out - Mark Owen (wat dat btw: een schitterend lied is) en Home - Michael Bublé
We gingen dan eens afspreken, maar hij woonde zo ver (Wezenmaal) en moest dan zo'n 2 uur rijden voor hij in Brugge zou aankomen.
Mijn ouders waren er radicaal tegen, maar stiekem zou ik het toch doen. Natuurlijk kwamen ma en pa erachter.. daar ging de pret.
Sindsdien heb ik geen contact meer met hem. Wat ik persoonlijk wel nog jammer vind.
En telkens weer als ik dat ene liedje van Mark Owen hoor moet ik aan hem denken (zoals vandaag in de auto), hoe interesant hij kon vertellen, hoe realistsch hij was en hoe hij me stiekem een beetje deed zweven..
Verdomme..
02 okt 2005
- meld ongepast verhaal
-
Blubheid* (opgeheven op 10-6-2008)
zondag 02 oktober 2005 11:25
Goh, heel herkenbaar voor mij echt. Alleen was de jongen/man waar dat met mij gebeurt was niet 30 maar 9 jaar ouder. Ik was 14 hij 23. Probeer hem te vergeten, dat helpt. Hoe meer contact je met hem probeert te zoeken des te moeilijker het wordt en des te moeilijker je het jezelf maakt.
Sterkte!!
Liefs,,
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 08 okt 2005 and everytime you say goodbye.. ( 2 )
- O 04 okt 2005 Herkent U dit?
- O 04 okt 2005 Het nog niet te laat..
- O 03 okt 2005 a-u-w ( 2 )
- O 03 okt 2005 Waar zijn maandagen goed voor? ( 1 )
- O 02 okt 2005 Mmm.. Gent
- O 02 okt 2005 Typisch..
- O 02 okt 2005 Moe en Hopeloos ( 1 )