Moeilijk, praktijkondersteuner.

Ik vind het moeilijk.
Moeilijk om om te gaan met mijn emoties, angst en alles er om heen.
Stress momenten, slapeloze nachten en niet reden weten waarom.
Super snel boos worden op bepaalde dingen, waarmee ik het in mijn jongere jaren niet beter wist dat het zo was, en juist als het nu zo is, weet ik het allemaal niet meer.

Het was allemaal zoveel makkelijker, en nu? Ben ik 19 en het lijkt enorm zwaar, terwijl ik de tegelijkertijd weet dat ik het mijzelf veelste moeilijk aan het maken ben.

Ik heb ongeveer 3/4 maanden therapie gehad, en daar ben ik inmiddels vanaf. Het ging om trauma verwerking. Deze therapie is gedaan via de embr. Wat ergens goed geholpen heeft over de dingen ik allemaal heb mee gemaakt om het een plek te geven, en dit vond het gek genoeg zo goed gaan.
Maar dat is denk ik ook het enigste punt wat goed is gegaan..
Plus het feit dat ik weer meer kon, eindelijk weer wandelen, skeeleren en zelfs een uur fietsen kon ik weer en had weer alle motivatie dat ik het kon.

Nu ben ik bang dat t het terug komt, ik het mentaal en fysiek niet meer kan uiteindelijk. Ben enorm moe, super snel chagrijnig en het word er fysiek ook niet echt beter. En kan dat niet aan. Zit niet weer te wachten op een soort klap/terugval en dat was ook een voorwaarde , om het feit dat ik zo vaak een 'Terugval ' kreeg voor dat ik therapie kreeg, dat dit niet meer moest gebeuren.
Ik weet namelijk zeker dat ik een compleet ander meisje was.

Voor dat in therapie ben gegaan, ( bij mentaal beter), had ik wekelijkse gesprekken met een praktijkondersteuner, die echt mijn zwakke punten omhaalde, en daar hard op over te praten, en door dat zij dit deed, toonde ik een kwetsbaardere kant mij. En dat was zo confronterend. En juist deze onderwerpen zijn er bij mijn therapiesessie bijna niet geweest.

Alles is nu afgerond en ergens weet ik het nog steeds niet.
Zit niet meer bij mijn oude huisarts aangezien ik verhuisd ben, maar wil ik weer in contact komen met een praktijkondersteuner, om juist te praten met haar over die onderwerpen. Hoe fucked up het ook allemaal is. Gewoon een bepaalde rust zien te creëren in mijn hoofd. Die ik onbewust niet heb.

Hebben jullie tips??