moet het even kwijt..
4 jaar geleden heb ik een jongen leren kennen ik noem hem D, de jongen waarvan ik echt dacht dat hij de ware was.
Hij woonde ongeveer 17 km van me vandaan en ik ging elke dag naar hem toe met de trein, echt elke dag weer. (7 euro voor een retourtje) waar ik het geld vandaan haalde, ja goede vraag.. het was niet dat we flow hadden, maar het leek alsof er ook gevoelens van zijn kant kwamen, nu ik achteraf terug denk, ik heb nog nooit zo'n goed toneelstukje gezien, en het raarste is ook nog dat ik de hoofdrol had, ik geloofde alles wat hij zei, hij had zulke lieve woorden..
Na een tijdje had ik voor het eerst seks met hem gehad, en sinds toen is alles veranderd.. hij deed zo bot en kil ineens, ik kon niet geloven dat hij dezelfde jongen was, totaal niet meer hetzelfde als hoe ik hem heb leren kennen. hij vroeg me elke dag weer of ik naar de stad wou komen, want hoelang ik ook maar smeektte hij kwam gewoon niet naar mij toe, en hoe langer ik er op door bleef gaan, hoe bozer hij werd. 1 keer is hij in mijn buurt geweest, 1keer in al die vier jaar.. en dat ik naar hem toe moest komen was niet het enige, ik moest sws standaard wiet en sigaretten hebben, en ook drank wanneer hij er zin in had.
Een keer gingen we naar 1 van zijn dealers ( ook een goede vriend van hem), toen ineens kreeg D honfer en hij liep naar de keuken, om eten te maken voor zichzelf, hij deed de deur achter zich dicht, ik zat alleen met A op de bank (dealer) , het was heel akward, hij kwam ineens dichterbij me zitten en begon me aan te raken, ik zei dat hij van me af moest blijven en boos en bang liep ik naar D toe, hij zei: hij doet niks verkeerds lieverd, laat hem alsjebliefd doen wat hij wil. ik zei: maar ik ken hem niet en hij is veel ouder dan mij. toen zei D: je zou mij en hem er heel veel plezier mee doen. ik hou super veel van je lieverd. doe het alsjebliefd schat. en toen gaf die mij een kus. heel bang en verdrietig liep ik naar de bank weer toe, ik wist bij mijzelf dat het niet goed zat, en dat het niet helemaal pluis was, maar ik hield zoveel van D dat ik hem niet kwijt wou, en echt alles voor hem wou doen. A begon aan mij te zitten en hij gaf me op dat moment de helft van een joint, ik was zo bang voor wat er ging gebeuren, de hele tijd heb ik mn ogen dicht gehad en ik was alleen maar aan het huilen, net toen ik dachtte dat het niet erger kon, begon hij me uit te kleden en deed een condoom om, en ineens hadden we seks.. de hele tijd dacht ik: laat dit sneller gaan, laat dit afgelopen zijn.. en zo is dit drie keer gebeurd, ik had het er vaak over met D, nja ik deed een poging tot.. altijd als ik erover begon werd hij boos en ging die me slaan, hij zei altijd: maak je daar niet zo druk over, je doet het toch voor mij? ook altijd als ik een dagje bij hem was geweest, alleen bij hem zeg maar als er niks gebeurd was gewoon zo'n leuk dagje die je bijv. zo met je vriend zou hebben, dan aan het einde van die dag appte hij me dan: was weer leuk lieverd, zo'n dagje moeten we vaker doen! en dan de volgende ochtend zegt hij over diezelfde dag: ik had je gister dikke stoten moeten geven en dit en dat. elke keer weer kwam ik steeds weer bij hem terug, want we hadden echt bijna elke dag wel ruzie.. dan blokkeerde ik hem weer en dan misste ik hem weer en dan ineens ben ik weer bij hem.
Ik begrijp dat dit voor jullie heel moeilijk en raar is om het te begrijpen, maar echt, ik ga kapot doordat ik hem mis, dan klinkt waarschijnlijk heel raar. ik heb me nog nooit in mn hele leven zo vies en verschrikkelijk gevoeld, het ergste van alles was dat ik nja ongeveer 3 week met hem ruzie had en hij naar mijn beste vriendin ging met haar praten enzo, dat hij haar ook ging versieren en dikke hoop ging geven. toen kwam ze naar me toe: je moet niet boos worden maar er is iets gebeurd, ik zei : nou vertel? ( ik had al een vermoeden dat het om D ging) toen zei ze: ja hij zei dat hij me gaat stalken en dat hij nu in hoogezand is en dat zij wel ging zien en dit en dat. op dat moment werd ik zo boos en ben ik huilend weg gegaan, ze wist wat hij allemaal bij mij had gedaan en alsnog fliktte ze het om met hem te praten, ik zei later tegen haar: is je eigen karma, jij kende jezelf zo goed en je wist wel wat je deed. je vond het allemaal maar bullshit als ik je waarschuwde, dus je hoeft nu niet bij mij te komen.
1 mei 2015 ben ik voor het laatst met hem geweest, en toen heb ik hem ook duidelijk gemaakt dat dat de laatste keer was dat hij mij ging zien, hij heeft dat denk ik niet eens meegekregen want hij was smoor bezopen. Ondertussen heb ik hem overal van verwijderd en vermijd ik de stad ook zodat er geen kans is dat ik hem tegen kan komen. het word eerst tijd dat ik 100% over hem heen ben, en dat ik in kan zien wat voorn domme jongen het is.
Ik ben door hem veel kwijt geraakt: het vertrouwen van mijn familie en vriendinnen, maar ook doordat ik zoveel bij hem moest zijn heb ik school zeg maar opgegeven, vorige jaar ben ik bijna nooit op school geweest, echt bijna nooit. het raarste is dat ik maar 1 keer naar leerplicht ben geweest, en er helemaal niet zoveel problemen mee heb gehad. Maar ook mijn zelfbeeld, de hele tijd als ik in de spiegel kijk, voel ik me verschrikkelijk. echt in geen woorden te omschrijven hoe kut dit was. elke keer weer ging ik ook steeds meer kapot, en elk uur dat ik bij hem was, breekkte mn hart ietsjes verder.
voor de mensen die niet begrijpen waarom ik niet eerder " Goodbye" heb kunnen zeggen: Ik ben best wel een eenzaam en verdrietig meisje, ik ben heel erg stevig waardoor ik bijna nooit aandacht van jongens krijg, en ik dacht echt dat hij alles wat hij zei meende.. ik wist dat het niet goed zat, maar doordat hij zei dat het goed zat, geloofde ik dat ook. Hij was de enige waar ik naar wou luisteren, hij had mij echt volledig in zijn macht, ik weet dat dit allemaal heel onbekend voor jullie klinkt, maar ik hield van hem, en ergens diep van binnen, doe ik dat nog steeds..
ik hoop dat jullie mij hierdoor niet anders gaan vinden of anders tegen mij gaan aankijken, want iedereen maakt fouten en ik heb toevallig een best wel grote gemaakt. maar het was niet mijn keuze om dit te gaan doen, dit kwam mijn pad opwaaien en het is zo gegaan.. ik ben er zeker niet trots op, maar het heeft me wel sterker gemaakt..
Ik moest dit verhaal gewoon even ergens kwijt, want ik heb het maar met 1 iemand gedeeld en dat is mn beste vriendin, maar ook zij weet lang niet alles, maar wel het grootste gedeeltte.
Hij woonde ongeveer 17 km van me vandaan en ik ging elke dag naar hem toe met de trein, echt elke dag weer. (7 euro voor een retourtje) waar ik het geld vandaan haalde, ja goede vraag.. het was niet dat we flow hadden, maar het leek alsof er ook gevoelens van zijn kant kwamen, nu ik achteraf terug denk, ik heb nog nooit zo'n goed toneelstukje gezien, en het raarste is ook nog dat ik de hoofdrol had, ik geloofde alles wat hij zei, hij had zulke lieve woorden..
Na een tijdje had ik voor het eerst seks met hem gehad, en sinds toen is alles veranderd.. hij deed zo bot en kil ineens, ik kon niet geloven dat hij dezelfde jongen was, totaal niet meer hetzelfde als hoe ik hem heb leren kennen. hij vroeg me elke dag weer of ik naar de stad wou komen, want hoelang ik ook maar smeektte hij kwam gewoon niet naar mij toe, en hoe langer ik er op door bleef gaan, hoe bozer hij werd. 1 keer is hij in mijn buurt geweest, 1keer in al die vier jaar.. en dat ik naar hem toe moest komen was niet het enige, ik moest sws standaard wiet en sigaretten hebben, en ook drank wanneer hij er zin in had.
Een keer gingen we naar 1 van zijn dealers ( ook een goede vriend van hem), toen ineens kreeg D honfer en hij liep naar de keuken, om eten te maken voor zichzelf, hij deed de deur achter zich dicht, ik zat alleen met A op de bank (dealer) , het was heel akward, hij kwam ineens dichterbij me zitten en begon me aan te raken, ik zei dat hij van me af moest blijven en boos en bang liep ik naar D toe, hij zei: hij doet niks verkeerds lieverd, laat hem alsjebliefd doen wat hij wil. ik zei: maar ik ken hem niet en hij is veel ouder dan mij. toen zei D: je zou mij en hem er heel veel plezier mee doen. ik hou super veel van je lieverd. doe het alsjebliefd schat. en toen gaf die mij een kus. heel bang en verdrietig liep ik naar de bank weer toe, ik wist bij mijzelf dat het niet goed zat, en dat het niet helemaal pluis was, maar ik hield zoveel van D dat ik hem niet kwijt wou, en echt alles voor hem wou doen. A begon aan mij te zitten en hij gaf me op dat moment de helft van een joint, ik was zo bang voor wat er ging gebeuren, de hele tijd heb ik mn ogen dicht gehad en ik was alleen maar aan het huilen, net toen ik dachtte dat het niet erger kon, begon hij me uit te kleden en deed een condoom om, en ineens hadden we seks.. de hele tijd dacht ik: laat dit sneller gaan, laat dit afgelopen zijn.. en zo is dit drie keer gebeurd, ik had het er vaak over met D, nja ik deed een poging tot.. altijd als ik erover begon werd hij boos en ging die me slaan, hij zei altijd: maak je daar niet zo druk over, je doet het toch voor mij? ook altijd als ik een dagje bij hem was geweest, alleen bij hem zeg maar als er niks gebeurd was gewoon zo'n leuk dagje die je bijv. zo met je vriend zou hebben, dan aan het einde van die dag appte hij me dan: was weer leuk lieverd, zo'n dagje moeten we vaker doen! en dan de volgende ochtend zegt hij over diezelfde dag: ik had je gister dikke stoten moeten geven en dit en dat. elke keer weer kwam ik steeds weer bij hem terug, want we hadden echt bijna elke dag wel ruzie.. dan blokkeerde ik hem weer en dan misste ik hem weer en dan ineens ben ik weer bij hem.
Ik begrijp dat dit voor jullie heel moeilijk en raar is om het te begrijpen, maar echt, ik ga kapot doordat ik hem mis, dan klinkt waarschijnlijk heel raar. ik heb me nog nooit in mn hele leven zo vies en verschrikkelijk gevoeld, het ergste van alles was dat ik nja ongeveer 3 week met hem ruzie had en hij naar mijn beste vriendin ging met haar praten enzo, dat hij haar ook ging versieren en dikke hoop ging geven. toen kwam ze naar me toe: je moet niet boos worden maar er is iets gebeurd, ik zei : nou vertel? ( ik had al een vermoeden dat het om D ging) toen zei ze: ja hij zei dat hij me gaat stalken en dat hij nu in hoogezand is en dat zij wel ging zien en dit en dat. op dat moment werd ik zo boos en ben ik huilend weg gegaan, ze wist wat hij allemaal bij mij had gedaan en alsnog fliktte ze het om met hem te praten, ik zei later tegen haar: is je eigen karma, jij kende jezelf zo goed en je wist wel wat je deed. je vond het allemaal maar bullshit als ik je waarschuwde, dus je hoeft nu niet bij mij te komen.
1 mei 2015 ben ik voor het laatst met hem geweest, en toen heb ik hem ook duidelijk gemaakt dat dat de laatste keer was dat hij mij ging zien, hij heeft dat denk ik niet eens meegekregen want hij was smoor bezopen. Ondertussen heb ik hem overal van verwijderd en vermijd ik de stad ook zodat er geen kans is dat ik hem tegen kan komen. het word eerst tijd dat ik 100% over hem heen ben, en dat ik in kan zien wat voorn domme jongen het is.
Ik ben door hem veel kwijt geraakt: het vertrouwen van mijn familie en vriendinnen, maar ook doordat ik zoveel bij hem moest zijn heb ik school zeg maar opgegeven, vorige jaar ben ik bijna nooit op school geweest, echt bijna nooit. het raarste is dat ik maar 1 keer naar leerplicht ben geweest, en er helemaal niet zoveel problemen mee heb gehad. Maar ook mijn zelfbeeld, de hele tijd als ik in de spiegel kijk, voel ik me verschrikkelijk. echt in geen woorden te omschrijven hoe kut dit was. elke keer weer ging ik ook steeds meer kapot, en elk uur dat ik bij hem was, breekkte mn hart ietsjes verder.
voor de mensen die niet begrijpen waarom ik niet eerder " Goodbye" heb kunnen zeggen: Ik ben best wel een eenzaam en verdrietig meisje, ik ben heel erg stevig waardoor ik bijna nooit aandacht van jongens krijg, en ik dacht echt dat hij alles wat hij zei meende.. ik wist dat het niet goed zat, maar doordat hij zei dat het goed zat, geloofde ik dat ook. Hij was de enige waar ik naar wou luisteren, hij had mij echt volledig in zijn macht, ik weet dat dit allemaal heel onbekend voor jullie klinkt, maar ik hield van hem, en ergens diep van binnen, doe ik dat nog steeds..
ik hoop dat jullie mij hierdoor niet anders gaan vinden of anders tegen mij gaan aankijken, want iedereen maakt fouten en ik heb toevallig een best wel grote gemaakt. maar het was niet mijn keuze om dit te gaan doen, dit kwam mijn pad opwaaien en het is zo gegaan.. ik ben er zeker niet trots op, maar het heeft me wel sterker gemaakt..
Ik moest dit verhaal gewoon even ergens kwijt, want ik heb het maar met 1 iemand gedeeld en dat is mn beste vriendin, maar ook zij weet lang niet alles, maar wel het grootste gedeeltte.
19 mei 2015 - bewerkt op 19 mei 2015
- meld ongepast verhaal
-
Fuzzie
dinsdag 19 mei 2015 20:59
Ah jeetje wat een gedoe. Mannen toch, ze lopen altijd hun penis achterna, goed dat je eindelijk afstand heb gedaan en ik snap heel goed waarom dit wat langer heeft geduurd. Je weet dat het beter is zo, maar je wilt eigenlijk niet weg bij hem, want hij laat je speciaal voelen. Het is voor mij een soort van herkenbaar. Hou zo vol je kan het!!! x
-
DeadButterfly
dinsdag 19 mei 2015 21:22
Jaa inderdaad! voor heel veel is dit zo moeilijk te begrijpen denk ik, maar ik ben blij dat jij het wel snapt!en ja zo ging dat inderdaad, hij gaf mij echt het gevoel dat het echt liefde was, wat wist ik er van, het was de 1 van de eerste keren dat ik met een jongen praatte haha @Fuzzie
-
Raissa
woensdag 20 mei 2015 20:57
Ik kan het ook wel begrijpen. Zelf weet ik niet wat het is, maar ik heb nog wel zo'n verhalen gehoord. Ikzelf heb heel veel problemen met jongens, liefde, seksualiteit, dat ik het zelf nooit zal meemaken ...
Maarja ... Je hield van D en dan 'droom je weg' van hem en wil constant bij hem zijn ... Dat begrijp ik wel!
Groetjes Raissa
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 jul 2015 bbw. 18+ ( 3 )
- O 06 jul 2015 eating mine depression away. ( 1 )
- O 29 mei 2015 verloren vriendschappen..
- O 19 mei 2015 moet het even kwijt.. ( 3 )
- O 19 mei 2015 hopen op 't beste. ( 1 )
- O 18 mei 2015 Even voorstellen. ( 7 )