money betrayes me.

de honger naar de welvaart,
consumeren omdat het kan.
ook ik heb daar last van, wachtende op de nieuwe maand.

maar is het niet vreemd,
ik betrap mezelf, zoals vele weten is geld niet mijn beste kant
en ik geef mijn geld uit als water
en ja water moet vloeien, geld ook
maar ik kan goed zonder,
en zie dat in deze trip deze tijd ik nog steeds niet uit kom.
en hoe komt dat ?

ik had plannen.
ik kan ze niet na komen.

vele weten dat ik goed zonder geld of met weinig kan
en toch, wanneer ik het heb is het als water,
ik kan het niet vast houden.
gedrogeerd als ik ben.

ik moet maar eens stoppen
stoppen met het weg gooien van geld
en dat doe ik toch ?
ik doe nu toch verstandig ?
en ja deels wel
maar nog steeds is het weg voor ik het besef ?
moet ik het oppotten ?

toen mijn ex hier woonde had ik niet veel
en zij nagenoeg niks
maar we hadden eten en drinken
en we deden niet veel maar we kwamen rond.
nu heb ik meer en lijk ik t te vergooien
erger nog
ik weet nu al waar het straks aan op gaat.
en ja ik denk dat het nodig is.
gek, want ik kon al die jaren hier voor zonder.

rationeel gezien moet ik weer aan een vriendin,
al was het alleen maar voor de controle op de financieen.
en vele weten wel meer dingen aan te wijzen zoals liefde en zo...
maar mijn financieen gaan slecht, nog niet zo slecht, maar ik moet nu toch overhouden ?

straks wanneer ik geen werk meer heb, dan moet het dus weer slecht gaan
misschien is dat mijn redding ?

t is raar,
de wereld maakt de mens verslaafd aan kopen
verslaafd aan een ideaal, maakt niet uit welke, zolang t maar kost.

hee guys, ik heb nog wat kadotjes voor jullie,
je kent me toch,
i keep my eyes out for you.

i'm worried.
guess i'll call some one.
just to know whats what now.
i am so fubar in this state i am in.
guess the lack of love does that to you.
hold on to your love guys,
hold on to the ones you can trust,
cause only those can save you from the madness i am experiancing.
and that madness is not,
is not this survivalism trip
no it is the madness of being unsettled, insecure and afraid of the world where you have nothing to hold on to.

don't become like me.
i am nothing more than an excuse to keep going.

if only i could liberate myself, and this is monster that i mean, maha in the worst.
you know, liberate me.

i am sorry i could not love you like you loved me
i am sorry for the silence

no one will save me, because any one trying will get flamed
i'll kick and scream, "save yourself you fool, i am not worth it !"
i'll do that untill you walk away,
then i would smile knowing you're save, crying for all i have done, and dying alone
this is my end, no one has to witness.

in that moment, i know money won't save me
nor will heaven nor hell come for me
nor will i go there, i just would not fit in
like i do not fit in here or any where.

i'd murmer something
a last curse or prayer
a few words for the gods listening
thanks for a life worth it and filled with strange moments
sadness

don't miss me,
don't say things like, "he should have survived"
i should not have lived this far to begin with.
remember, this is all my fault, you knew me and would know my intentions were different than the outcome.
but non the less, you can still blame me for not dying the times that i should have died.

i am so fucked up.

if only i could touch love within
but looking inside myself
i am afraid it is all out, empty vacant.
did i waste it ?
or did i just give it to those who betray me ?
or did i betray myself once i gave it away ?

rationally i love you all, and please remember that i do love you,
but emotionally i can not find my love any more, it seems not present in here.
and when i do find it, it is not enough

i betray myself.
but i'll never betray you.