Mooie gedichten [edit]

Soms heb ik van die dagen,
Dat ik gewoon alleen wil zijn.
Soms heb ik van die dagen,
Dan voel ik alleen de heftige pijn.

Soms heb ik van die dagen,
Dat ik liever heb dat je me met rust laat.
Soms heb ik van die dagen,
Dat ik liever niet met iemand praat.

Soms heb ik van die dagen,
Dat ik uit het leven wil stappen.
Soms heb ik van die dagen,
Dat mijn hart uit elkaar begint te klappen.

Soms heb ik van die dagen,
Dat niemand iets van me mag.
Soms heb ik van die dagen,
Ach Soms..? Het is elke dag..




Soms wordt het teveel
Soms wordt het gewoon teveel
Stapelen de emoties zich op
En kunnen ze er niet uit

Je verandert in een bom
En die laatste druppel
Kan hem af laten gaan

Ik wil niet wachten tot ik ontplof
Ik wil niet wachten tot ik er een eind aan maak
Ik wil er nu wat aan doen

Maar wie kan mij nu helpen
Als ik niet geholpen wil worden
Niet door vreemden

Het liefst gewoon een pilletje
Die alle pijn wegneemt
En zorgt voor rust

Rust in mijn hoofd
Rust in mijn hart
Zodat ik kan gaan leven

Want dit is geen leven meer
Dit is overleven


Ik schreeuw laat me alleen ,
Terwijl ik het erg mis armen om me heen.
Ik zet me grootste glimlach op,
Maar er is geen vreugde in mijn kop.
Het ene moment is het gevoel van leven groot
Het andere moment wil ik weer dood.
Van vrolijk druk en blij,
Naar woede angst en agressie in mij.
Ik ben bang om alleen en verlaten te zijn,
Dat doet mij nog het meest pijn.
Wie ben ik en wat wil ik zijn,
Ik voel me nu gewoon piepklein.

Waarom doe ik zo?
Terwijl ik weet dat het niet mag...
Telkens weer laat ik me vangen.
Ik moet stoppen en geruster zijn,
leren leven met wat is
Ik til vaak zwaar aan nutteloze dingen
Ik wil je niet wegduwen
en hoop dat je dat weet.
Ik loop waar ik moet stappen
Probeer me te begrijpen
Ik leg het je wel uit
Ik kan niet helpen hoe ik doe
Mijn verleden blijft me bij...
Je kent me al zo goed
Kijk nogmaals door me heen...
Probeer het te begrijpen
Ik leg het je wel uit.

Hoe leg ik aan een ander uit...
Wat er in mijn gedachten omgaat
Wat ik denk en mijn gedachten vormt
Als mijn eigen ik de taal van mijn gedachte niet eens verstaat
Het in mijn hoofd alleen maar stormt

Hoe leg ik aan een ander uit...
Dat het in mijn diepste alleen maar chaos is
Dat ik tegelijkertijd van binnen een immense leegte voel
Dat het de rust is die ik mis
Maar ik eigenlijk zelf niet eens weet wat ik bedoel

Hoe leg ik aan een ander uit...
Wie ik ben
Wat me maakt tot deze persoonlijkheid
Terwijl ik mezelf niet eens meer ken
Mijn eigen ik niet eens meer weet welk leven het leidt

Hoe leg ik aan een ander uit...
Waarom ik mezelf automutuleer
Om innerlijke pijn te verdringen
Dat ik het eigenlijk niet wil doen, maar het toch gebeurt, keer op keer
Dat ik het stemmetje in mijn hoofd niet kan bedwingen
Dat de innerlijke pijn het blijft winnen

Hoe leg ik aan een ander uit...
Dat mijn humeur zo veranderlijk is als het weer
Dat mijn emoties wisselen van moment tot moment
Dat het niet persoonlijk bedoeld is, terwijl ik mezelf voor moet houden dat ik leer
Dat het iets is wat gebeurt maar wat nooit echt went

Hoe leg ik aan een ander uit...
Dat het de borderline is die me zo maakt
Dat dat iets is wat ze zullen moeten accepteren
Dat terwijl mijn eigen gedrag mezelf en anderen nog steeds raakt
Dat het accepteren iets is, wat ik zelf ook nog moet leren

Hoe leg ik aan een ander uit...
Dat ik hun vragen niet kan beantwoorden
Dat ik niet weet hoe ik het moet zeggen
Dat ik niet weet hoe ik mijn gedachtes en emoties moet verwoorden
Dat ik niet weet hoe ik het uit moet leggen!!!!
06 aug 2008 - bewerkt op 06 aug 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Dreamworld
Dreamworld, vrouw, 33 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende