Mensen vinden mij soms negatief. Ik ben naar mijn mening niet negatief, maar kritisch en realistisch. Vrouwen willen alleen maar mooie praatjes. Daar zijn ze bij mij voor aan het verkeerde adres. Ik zeg wat ik denk en wat ik voel, iets waar vrouwen zich op voorstaan wat betreft mannen, maar in werkelijkheid willen ze...? Mooie praatjes! Die kan ik best leveren, maar dan als ik erachter sta.
Een beetje in sprookjes geloven kan natuurlijk nooit kwaad... maar sprookjes kunnen in nachtmerries veranderen op het moment dat je psychotisch wordt. Het is de reden dat ik liever realistisch blijf. Dat zullen vrouwen nooit begrijpen.
Dat neemt niet weg dat ik er zelf wat aan kan doen, met medicatie bijvoorbeeld. Maar van medicatie kun je je heel naar voelen. Dat weet zelfs een psychiater niet. Die geloven dat gewoon niet. Die denken dat je maar wat zegt, je je maar wat inbeeldt, of dat je niet spoort. Daar zijn ze immers voor. Ze zijn er voor de medicatie, dus die is heilig.
Dus ja, ik heb wat te klagen, maar klagen is vervelend, dus dat zal ik proberen na te laten. Ook probeer ik de positieve dingen te zien, en niet gelijk de negatieve. Ik heb geleerd hoe ik dat kan leren.
Dus alle bovenstaande dingen ga ik leren te zien zoals ze zijn: Niet zoals ik ze nu zie, maar positief!
- Vrouwen willen best horen wat je denkt en voelt;
- Vrouwen zullen best kunnen begrijpen hoe een psychose voelt;
- Psychiaters begrijpen best dat je je van medicatie heel naar kunt gaan voelen;
- De dingen zijn niet altijd zo, zoals je denkt dat ze zijn...