dna

Ik wou dat ik nooit geleefd had. Maar ik leef ook niet. Ik ben gewoon toevallig bij elkaar gevoegd DNA van mijn vader en mijn moeder. Was mijn moeder met een ander geweest, en had ze een zoon gekregen, was ik het dan voor de helft, of was ik het totaal niet?

Hoe dan ook, ik leef eigenlijk niet. Als ik totaal ander DNA had gehad, had ik dan bestaan? Of als ik maar één ander aminozuur had gehad in mijn DNA, was ik dan een ander geweest? Wat ben ik eigenlijk, als je weet dat mijn DNA zo betrekkelijk is qua samenstelling?

Mijn persoon wordt gedefinieerd door mijn voetafdruk op aarde, door mijn leven, door mijn ervaringen. Iedereen 'kent' mij door middel van mijn persoonlijkheid, die gevormd is door mijn ervaringen. Het abstracte gegeven 'informatie', opgeslagen in mijn brein, is wie mij maakt tot wie ik ben. Mijn lichaam ziet er alleen zo uit dankzij mijn DNA.

Daarom besta ik niet, want wat ik meemaak is al net zo toevallig en betrekkelijk als welk DNA je hebt vrolijk

Dit is mijn troost: Ik besta uit de kosmische wind die door me heen waait. Een wind van alle tijden, die door het universum blaast. Ik sta in contact met het leven, de natuur, de schepper. Ikzelf ben 'niets', waar de Goddelijke genade in nestelt erg vrolijk
16 aug 2013 - bewerkt op 23 aug 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van entropy
entropy, man, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende