Morgen...

..heb ik dus dat gesprek.
En ik heb er een goed gevoel over, een soort van opluchting.
Ik kan het, ik kan het, ik kan het!
Wat kan mij het schelen hoe ze reageren, ze zullen wel blij zijn dat ik weg ga.
Pffff....ik ga het morgenavond flink vieren, dat heb ik wel verdiend.
Fijn om zo vol zelfvertrouwen te zijn, dat komt niet zo vaak voor.
Maar ik heb het wel verdiend. Opluchting, ik neem mijn eigen leven weer in
mijn eigen handen. Ze kunnen doodvallen daar.
Zoals zij met mensen omgaan, ze verdienen elkaar daar allemaal.
Ik pas daar gewoon niet tussen.
En ze hebben nog heel veel te leren. Ik heb inmiddels ook veel geleerd.
Tijd voor mij, mezelf en ikke...
Het komt goed, het moet gewoon!
Weg met die druk.
Nu eerst morgen dat gesprek nog.
Dan vrijheid en opluchting.
Yes!!!
Duim je voor je?