mort
Heb weer een gedichtje geschreven, het is alleeen een domme
zoals alle
Mort.
De dood, wat is dat nou precies?
Een groot verlies?
Misschien wel niet.
Misschien was het wel een deugniet.
Één ding weet ik wel.
Het wordt een langzaam herstel.
Met veel verdriet.
Het begon toen jij ons verliet.
Je liet ons achter, op aarde.
Ik weet nog de nachten, dat ik naar de hemel staarde.
Vol met woede.
Misschien te veel van het goede.
Maar nu na zo’n lange tijd.
Ben ik klaar voor afscheid.
Ik wens je veel plezier,
Mijn lieve knuffeldier.
tHaTs_Me, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende