Muisje

Een nadeel van naast het bos wonen: muizen...

Al maandenlang word ik geterroriseerd door een muis.
Hij/zij heeft in de tussentijd behoorlijk wat papier aangeknaagd, foto's kapot geknaagd, in stukken stof zitten bijten, crepepapier tot kleine stukjes gemalen en ga zo maar door.

Je zou denken, dat muizen bang zijn voor mensen, maar deze is hondsbrutaal. Het komt regelmatig voor, dat ik aan bureau zit te werken en Muis achter de computer van de ene kant naar de andere kant van het bureau rent. Soms durft Muis het zelfs aan om om het hoekje van de beeldschermstandaard te koekeloeren (amper 20 cm bij mij vandaan).

Inmiddels was ik het behoorlijk zat. De muizenvallen hielpen geen ene moer, beestje trapte ook niet in de gifballetjes en was elke keer te snel om hem/haar te vangen. Afgelopen week de hond er maar op afgestuurd (je moet toch wat?)... Die had op een gegeven moment door waar het beestje zat. Vlak daarna begon een ware race door het huis, maar ook toen wist Muis te ontsnappen.

Tot vrijdag. Ik had boodschappen gedaan en omdat ik nog even iets op de computer moest doen, stonden de boodschappen in het halletje. Het duurde niet lang of ik hoorde Muis. Dit keer niet op de gebruikelijke plaats in de kast, maar tussen de boodschappen
Als een gek de boodschappen naar buiten gedaan en deur dicht. Buiten heb ik Muis toegesproken, dat hij/zij maar op zoek moest gaan naar een andere plek en weg was het beestje.

Opgeruimd staat netjes... dacht ik.
Diezelfde avond nog was Muis weer terug. Met veel geduld Muis te pakken gekregen in een verhuisdoos. Doos naar buiten, doos opengedaan om het beestje te pakken, maar (helaas voor mij) springen ze zo achterlijk hoog, dat hij/zij zonder moeite uit de doos sprong en weer weg was. Ik hoorde dat in de buurt een uil zat, dus ik had het vermoeden, dat Muis zou gaan dienen als avondmaal voor Uil.

Opgeruimd staat netjes... dacht ik.
Want vanavond was Muis wéér terug. Maar deze keer heb ik Muis echt te pakken gekregen! Althans, het beestje zit opgesloten in een plastic box. Ik ben nog wel zo lief geweest om er wat water, eten en (door Muis zelf kapotgemaakte) crepepapier in te doen.

Het beste zou zijn om het beestje te pakken en met een harde klap het hoofdje op het bureau te laten komen. Dan is het voorgoed einde oefening. Maar dat kan ik dan weer niet.
En het is buiten nu zooooooo koud, dat ik geen zin heb om nu nog het bos in te gaan en het beestje aan de andere kant van het bos los te laten.

Muis lijkt tevreden met zijn huidige onderkomen. Hij/zij heeft net wat gegeten, wat gedronken, heeft zich zitten poetsen en ligt nu half opgerold tussen het papier. Goed voorbeeld doet volgen: ik ga ook mijn nestje in. En morgenochtend tijdens de wandeling met de hond gaat Muis mee en wordt hij/zij aan de andere kant van het bos losgelaten (in de hoop, dat Muis de weg naar mijn huis niet meer weet).






Als ik dat over mijn hart ga verkrijgen...