my life

Lief dagboek,

Ik heb al een tijdje niet meer geschreven. Nu komt er dus een heleboel in één keer. Ik ben terug van vakantie. Het afscheid was een ramp! Ik moest huilen, maar eigenlijk niet omdat ik iedereen zo ging missen. Vooral omdat ik thuis en mijn vriendinnen zo had gemist, en ook wel een beetje omdat het zo'n rotvakantie was geweest. Natuurlijk ging ik wel mensen missen, maar ik was ook ontzettend blij dat ik dit deel van mijn leven had afgesloten en S nooit meer hoefde te zien. In de laatste week was ik iemand van de groep wel wat meer dan aardig gaan vinden. Het waren gewoon kleine dingen hoor, dat hij af en toe iets tegen je zei of naar je keek of iets. Tja, dit noemen ze dan denk ik verliefdheid... De laatste avond had ik een heel leuk gesprek met hem. Dit was ook wel grappig aangezien de andere meiden met z'n allen maar 10 meter verderop zaten. Jammer genoeg was dit al de laatste avond en kon het dus niets meer gaan worden. Nu ik thuis ben merk ik dat ik over hem droom, aan hem denk en hem mis ofzo... Erg jammer dat hij niets van facebook of msn ofzo heeft! Ik heb zijn zus op facebook, twitter en alles. Zij weet ook dat ik hem leuk vind, maar om nou aan haar allemaal dingen over hem te gaan vragen? Nee, dat wordt hem niet. Gewoon vergeten dus! Jammer dit... Maar goed, terug in Nederland aangekomen. Mijn vader voelde zich in Indonesië al helemaal niet lekker en het ging eigenlijk steeds slechter met hem. Hij is nu opgenomen in het ziekenhuis. Hij heeft een zware longontsteking en vocht te kort. Ook heeft hij zuurstof te kort waardoor hij steeds buiten adem is. Morgen gaan ze hem opereren om te kijken wat voor bacterie of oorzaak er kan zijn. Hij ligt nu inmiddels 3 dagen in het ziekenhuis. Dit is toch wel heel ingrijpend... Ik ga verder wel gewoon door met mijn leven en overdag doe ik dus van alles, met vriendinnen afspreken enzo. Ik heb deze vakantie nagedacht over scouting en merk dat ik er erg tegen op zie dat ik naar de rowans (de oudere groep) toe moet. Ik heb het er met mijn vriendin over gehad en heb besloten een mail te sturen naar mijn leiding. Hij gaat het er nog met me over hebben en ik hoop ontzettend dat ik nog een jaartje hier in deze groep mag blijven! Nieuw onderwerp... Vandaag was mijn eerste werkdag, bij de Dirk van den Broek als vulploegmedewerker. Het was vreselijk! Ontzettend saai en ik voelde me totaal niet lekker. Ik voelde me ook niet echt op mijn gemak daar. Ik was ingepland om van 11 tot 6 te werken en had maar 3 kwartier pauze in die hele dag... Hier had ik dus sowieso geen zin in. Na een uurtje besloot ik dus om er mee te stoppen. Bij deze heb ik dus het record verbroken van zo snel mogelijk ontslag nemen... Ik heb van een vriendin gehoord dat iedereen het er over had... Oeps! Maar goed, ik vond het daar gewoon echt niet leuk. Mijn ouders zijn wel een beetje kwaad op me dat ik het zo snel heb opgegeven, maar ach. Nou, dat was het wel zo'n beetje denk ik! Lief dagboek, je bent weer eventjes bij gepraat.

Veel liefs, M