My little Diary - moment 6

Soms ben ik toch even echt zo blij met mijn ouders.
Waar was ik zonder ze, en hoe had ik mijn leven aanvulling
gegeven zonder hen. Niet wellicht.

Morgen een hereniging met een oude jeugdvriend,
vroeger liepen we altijd samen en zeiden we elkaar wat
we wouden worden. Hij wou dokter worden en ik, ja ik wou
altijd zakenman worden. Toch wel absurd, want ondanks
alle gebeurtenissen gedurende ons leven gaat dat toch
echt gebeuren.

Tevens morgen een verdediging van een project,
omdat anderen daar wat minder aan hebben gedaan dan ik,
voel ik toch wel enige onzekerheid, niet alleen daarom,
over het algemeen weet ik me altijd wel over iets zorgen te maken.

Maar, gelukkig heb ik een klein stemmetje in mij dat me altijd vertelt
om door te gaan als dat overduidelijk de beste optie is.
Sowieso is rechtdoor de beste optie als dat toekomst heeft.
Ja, toch ?