na het hele abortus gebeuren

Uhm woensdag was DE grote dag. Dan zou de abortus gebeuren. Op de heen weg wilde ik er gewoon niet over praten eigenlijk de hele tijd niet en nu nog steeds niet. Maar ik was best wel zenuwachtig. Toen we er waren aangekomen keek ik toch wel of niemand zag dat ik naar binnen ging. Ik had wel iets van schaamte in me. De kliniek stond namelijk gewoon in een gewone straat.
Eenmaal aangekomen ging het best wel snel.
Ik moest mee naar boven (alleen) en daar vroegen ze eigenlijk alleen maar of ik allergisch voor iets was en of ik nog medicatie gebruikte meer niet.
Daarna kreeg ik een kamer en na 10 min kwamen ze me op halen.
Ik moest op een stoel gaan zitten ze maakte een echo stelde vast hoelang ik zwanger was en ik kreeg eerst wat vocht toegedient en toen moest ik tot drie tellen viel in slaap en ik werd in me kamer weer wakker daar dan.
Het ging zeer snel. Voor ik echt goed bevatte wat er gebeurd was, was het al gebeurd.
Ik ben die dag niet misselijk geweest alleen doodmoe.
En do toen werd ik erg ziek heel erg overgeven en krampen. vrijdag ging het wel weer alleen moest ik heel rustig aan doen na het eten. Dus zaterdag ging ik gewoon weer hockeyen. Ik heb verder op de hockey gezegt dat ik een kijkoperatie had gehad aan me nieren. Daar zit wel gelukkig veel aanwaarheid in want ik ben ook verschrikkelijk ziek aan me nieren.
en eigenlijk vanaf zaterdag heb ik echt een enorme terugval gekregen.
Ik d8 weer heel de tijd aan zelf moord en kon totaal niet tegen dingen die ook maar iets met kinderen te maken had. Zondag wilde ik eigenlijk de vriendin van mijn moeder ontwijken omdat ze maatschappelijkwerkster is. Ik wilde totaal geen vragen op me af laten komen dus ben ik maar weer ff naar de hockey gegaan. Met geluk want ik ga nu waarschijnlijk ook bij de dames 2 weer keepen want ik heeeeeeeeeeeeeeel leuk vind. Ik zei namelijk dat ik wel wilde keepen tegen Hanneke en omdat Laura veel fouten maakte zondag zij ze dat ze me daar aan zal gaan houdenerg vrolijk.
uhm vandaag nog niet veel gebeurd alleen probeer ik Els te bereiken die niet terug beltverdrietig dan wordt dat waarschijnlijk morgen. Ik heb vanochtend namelijk weer heel erg lopen krassen. En ik eet weer niet dus de kans is weer heel groot dat Els contact met mous (van dijkzigt) gaat opnemen.
Eindelijk Els belt toevallig net vrolijk
En die vind dit dus ook waardeloos en gaat over oplossingen denken en die zou nog wel terug bellen. Maar ja ondertussen zit ik mezelf van top tot teen open te snijden en schieten we niks op. Ik hou het ff hier bij.

greetings.
Kim
06 okt 2003 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kimmetjexx
kimmetjexx, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende