In mijn klas zit een meisje. Best aardig, niets mis mee, wil tamelijk graag haar zin hebben. Dat laatste dan niet in de zin van verwend.
We hebben nu net een nieuwe klassenopstelling, vandaag ingegaan. Ze was meteen helemaal kwaad. Ze is naast een jongen gezet waar ze geen problemen mee heeft, maar die ook niet echt haar vriend is, laat staan haar beste vriendin. Haar reactie op deze nieuwe opstelling:
"Ik ga nu echt niet naast hem zitten, alleen omdat onze mentrix zo'n hekel aan mij heeft!" (Gaat verder tegen beste vriendin.) "Nee, ik ga gewoon naast jou zitten, hoor, ze kan gewoon lekker oprotten met haar plattegrond."
Ze kan het niet hebben dat er eens iets op haar pad komt dat niet perfect is, dat niet helemaal is zoals zij het in gedachten had. Als het niet naast haar beste vriendin is, dan is het naast niemand. En wiens schuld is het? Die van onze mentrix. Ze is ervan overtuigd dat onze mentrix de pik op haar heeft.
Laat ik nou even bij het begin beginnen.
We zaten bij Duits, eerste les na de vakantie, dinsdagochtend. Ik weet niet of dat kind toen ook al zo'n bloedhekel aan onze mentrix had. Enfin. We kregen te horen dat we een onverwacht so hadden, over de woordjes die onze mentrix/lerares Duits ons voor de vakantie op had gegeven. Het probleem was alleen dat slechts drie mensen die stof hadden opgeschreven en dus geleerd hadden. Onze mentrix, naar mijn mening de kwaadste niet, gaf ons tien minuutjes om toch nog snel even te leren. Na die tien minuten, kwam het onverwachte so. Niemand had er hierna nog veel moeite mee, behalve dat ene kind. In de pauze kregen we te horen wat ze gedaan had. In plaats van onze mentrix netjes aanspreken of zelfs een goed gesprek aanvragen, had ze onder haar so een woede tirade afgestoken, met dingen erin als:
-Je vindt het vast leuk en grappig om onvoldoendes te geven
-Mij maakt een drie niet uit, maar anderen kunnen erdoor blijven zitten
En meer van dat soort uitspraken. We hoorden er die dag of week niets meer van. Pas de donderdag in de daaropvolgende week, kregen we de so's terug. Dat was dezelfde dag dat we een schrijfopdracht ('Schrijf een Duitse uitnodiging voor een feest'
in moesten leveren. Bij het uitdelen van de so's zei onze mentrix dit tegen de hele klas: "De meeste mensen hebben een voldoende gehaald, maar voor hen die een onvoldoende hebben, zal ik de uitnodiging bekijken en daar een bonus voor toekennen, mist de de uitnodiging goed geschreven is, zodat iedereen minstens een 5,5 heeft." Daar voegde ze tegen dat meisje aan toe: "Je moet goed nadenken over hoe je dingen zegt en op wat voor manier je ze doorgeeft. Daar heb je vanmiddag een gesprek over met de afdelingsleider." Persoonlijk vond ik dat dat meisje er met alleen een gesprek buitengewoon goed vanaf kwam. Op een gegeven moment heeft iemand anders uit onze klas tegen dat meisje gezegd dat ze bij dat gesprek moest gaan zitten huilen, omdat ze dan medelijden met je krijgen en je niet straffen. Dat heeft ze dus gedaan, plus een hoop blabla over dat ze het allemaal niet meer aan kan dat nze mentrix zo gemeen is en dergelijke. Op dit gesprek volgde een tweede gesprek, deze keer met onze mentrix er ook bij. Voor dit gesprek heeft dat meisje aan al haar vriendinnen (incl. mij) gevraagd of we nog klachten hadden die ze tegen onze mentrix kon gebruiken. Ik heb gezegd dat ik dat ook heel goed zelf kon en eerlijk gezegd vond ik het heel goed dat ik haar geen ram heb verkocht. Hoe DURFT ze, zogezegd. Nou ja. De volgende ochtend had ze dat gesprek en ze kwam woedend terug. Onze mentrix zou al haar fouten ontkend hebben en gezegd hebben dat dat meisje het allemaal verkeerd begrepen had. Daarna was het een tijdje stil.
Nu dus weer met die nieuwe opstelling weer wat gezeik. "Ik had ook een hele brief aan haar geschreven... Die mocht ik niet versturen van mijn ouders, maar ik heb nog wel een mailtje gestuurd met de melding 'Sorry hoor, (naam mentrix), ik begrijp deze opstelling niet'." Ze was behoorlijk trots op wat ze had gedaan.
Ergens in dit verhaal hebben we ook nog rapporten gekregen. Dat meisje vond het commentaar op haar rapport niet zozeer gemeen, maar ze vond het ook niet sympathiek van onze mentrix. Dit is wat er stond:
'Wat een mooi rapport. En dankjewel voor je inspanningen bij het klassentoernooi!'
Dit is mijn kijk op de hele zaak. Ik heb me zoveel mogelijk gehouden aan wat ik ervan begrepen heb en ik heb een poging gedaan dit zo meningloos op te schrijven. Ben ik dan zo veel te positief over onze mentrix en is het echt een lelijk kreng, of ben ik de enige in de klas die nog niet is aangestoken door de negativiteit van dat meisje?
Ik bevond me onder de mensen die wel de stof hadden opgeschreven bij dat onverwachte so waar het allemaal mee begonnen is, misschien snap ik juist daarom niet waarom dat kind zo'n hekel heeft aan onze mentrix.
Ik hoop dat dit verhaal begrijpelijk is voor buitenstaanders.