Nat en beha's.
Dat Onze Lieve Heer uitgerekend vandáág zijn charmes tegenover mij thuis moest laten. Ik kan hem er niet op aanrekenen, want hij is er altijd voor me geweest. Niet dat vandaag zo'n speciale dag was. Ik ging ervoor, zoals altijd. Of nou ja, zoals iedere maandag, als ik eindelijk weer eens 'uitgeslapen' in mijn stoel hang. Stijl haar is ook wel eens leuk hoor, maar dan toch liever met een halve pot gel, dan met een overdosis verzuurd regenwater.
Door en door doorweekt. Dus wat doen we? Alvast even de sportkleding voor vanavond 7 uur aantrekken. Wat blijkt? Een gigantische scheur in mijn behabandje. Echt waar, ze worden te zwaar. Ze zijn niet overdreven groot, maar die dingen zijn zwáár! En jullie maar zeggen dat ik neig naar de bovengrens van mijn BMI. Tof, mag ik er opnieuw eentje uitzoeken. (Als je ze wilt passen zijn ze direct 3x zo duur.) Hebben jullie er ook een die het langer dan 3 maanden volhoudt?
Ach, het is een zware taak dag in dag uit zo'n zware last te dragen.
Jeananas, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende