need advice!

sorry, jullie zullen ook wel denken,, NOG STEEEEDSS?? maar ja,, nog steeds

nog steeds ben ik er niet uit wat ik met jer moet, want ik hou van die jongen, al maaktie me soms zooo ontzettend boos, en heb ik hem nu al 4 maanden niet meer gezien.. dat haat ik, dat haat ik egt.
maar 'ik laat mezelf aan een lijntje houden', zelfs kish d'r vader zegt het, terwijl hij altijd naar het goeie van de situatie en in een mens kijkt. de eeuwige optimist, en zelfs hij zegt dat ik m'n vriend maar moet dumpen als er niet snel iets gaat veranderen, omdat ik mezelf aan een lijntje laat houden. heeftie gelijk? waarschijnlijk wel
maar nog steeds zit ik met hetzelfde probleem, ik ben bang dat ik zonder jer helemaal instort, net als toen het eventjes uit was... ik ben zo ontzettend BANG om hem dan gewoon egt voorgoed kwijt te raken... bang dattie dan egt naar een ander meisje gaat, waar hij nu soms over praat, en met haar uit gaat enzo. danielle,,, zo erg, ik ken dat hele meisje niet, en na die susan had ik zoiets, ik ga niet meer iemand 'haten' die ik niet ken,, maar dit meisje kan ik ook al niet meer uitstaan!!
omdat ik BANG ben, bang dat jer haar dalijk boven mij kiest, als hij dat nu niet al doet...

ik was net met kish naar de sundays gegaan, even lekker zonnen.. maar dan lig je daar, vandaag dan 15 min, en dan doe je verder nix, dus dan ga ik altijd nadenken. wil het wel niet, maar dat gaat vanzelf... ik had vanacht namelijk een droom, over jer.. we hadden in die droom afgesproken, hij zou naar me komen of ik naar hem, dat weet ik niet, maar iig, het ging niet door, want hij ging met z'n neven de stad in... en toen was voor mij de maat egt vol, in me droom. toen heb ik eindelijk alles eruit gegooid, gezegd dat ik het zo niet meer kan, dat ik hem nodig heb, dat ik hem soms gewoon wil zien, wil vasthouden, een knuffel van hem wil, enz. (nog steeds in m'n droom.. want zoals ik al een tijdje heb,, ik durf het niet in het egt) maar eindelijk zei ik een keer waar ik al zo lang mee rondloop, dat het maar uit moet gaan als er nix veranderd tussen ons... en hij ging huilen, en ik bleef sterk, hij werd boos, en ik bleef rustig, bleef bij wat ik zelf wou, en liet me niet meer ompraten. ik was boos omdat hij z'n neven weer voor liet gaan enzo, maar ik gebruikte me boosheid om rustig te blijven, en om stevig in m'n schoenen te blijven staan. en toen werd ik wakker, ik sliep bij kish, en chevano begon te huilen..
en ik wilde zo graag weten hoe het verder zou gaan, ik was blij toen chevano weer sliep, en wij ook verder konden slapen, maar de droom kwam niet trug...
maar nou laat het me niet meer los... was het een teken ofzo? (geloof daar wel niet helemaal in, maar tog) of was het gewoon een droom omdat ik daar zelf zo veel mee bezig ben...?
maar toen lag ik dus zo onder de zonnebank, en toen dacht ik bij mezelf, ze hebben ook gelijk. deze situatie is niet meer uit te houden, iig niet voor mij... ik ga hem nog 1 kans geven... binnen 2 weken wil ik hem gezien hebben... en dat ga ik hem deze week vertellen... en hij hoeft van mij egt niet weer naar mij toe te komen, ik wil ook wel daarheen gaan, z'n moeder kent me nou tog al van een paar mooie blunders, net als z'n broertje, en de rest zal ik tog wel overleven... of dat we gewoon ergens heen gaan,, kan mij het wat schelen, maar ik wil hem gewoon weer even zien. en als hij daarvoor geen tijd heeft of kan maken, dan weet ik wel genoeg... dan ga ik hem het gedichtje laten lezen wat ik had geschreven, en dan maak ik het egt uit. dat word een hele erge janktijd voor mij dat weet ik nu al, want ik weet helemaal niet of ik nog wel zonder hem kan, maar zo kan ik het ook niet meer...
het maakt me zo ontzettend onzeker!! waarom kan hij geen tijd maken voor mij, waarom wil hij dat niet? als hij me af wil schudden, of me niet leuk genoeg vind, waarom doetie dan nog zo lief en jaloers als ik met een andere jongen ben? maar als hij me zo lief enzo vind als hij zegt,, waarom zie ik hem dan nooit?

zal ik hem dit gwoon laten lezen? is misschien wel zo makkelijk...