Need to move on
Gisterenochtend heb je na een emotioneel appje vanuit mij wederom (op een zeer botte en harde manier) duidelijk gemaakt dat we niet meer gaan samenkomen.
5 minuten later zeg je dat we over 2 weken wel een drankje gaan drinken en in de tussentijd wel zien. What. The. Fack. Moet ik daarmee.
Elke keer die afwijzing nadat je meer een sprankje hoop gegeven hebt... It hurt so bad.
Hoé kun je na een week zo tegen me doen? Er is geen ruzie geweest? Er is niemand vreemd gegaan... Nothing bad happend. Je wil gewoon ineens niet meer. Hoe kan je verwachten dat ik me daar ineens zo bij neerleggen?
Behalve kapot te zijn van verdriet ben ik er ook gewoon boos om. Boos om hoe je doet. Ik ben van de week aangereden en je nam niet eens de moeite om te checken hoe het met me ging.. Really?!?
Ik wil zo graag klaar met je zijn. Je (even) haten en doorgaan met mijn leven. Maar het is zo moeilijk. Ik zit in een huis waarin 75% spullen van jou staan. Op elke plank, hoekje, kast staat wel iets wat me aan jou en ons herinnerd. How can I move on???
Ik ga je morgen vervangen door 1 of 2 kittens. Kom ik in ieder geval over 4 weekjes niet meer thuis in een leeg stom huis en kan ik m'n aandacht de komende tijd daarop vestigen. Can't wait to see them tho
InsecureMe, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende