ave,
vroeger toen ik nog een stukje kleiner,en jonger was,
was het altijd een feest als we naar opa en oma gingen...
mijn opa en oma woonden namenlijk in een totaal andere wereld,
althans zo leek het in de ogen van een klein kind...
mijn grootouders woonden namenlijk in een klein appartementje,
in een grote grijze flat ,
die een overblijfsel was van het communistische regime in polen ...
theoretisch woonde mijn opa samen met mijn oma,
maar in de praktijk had hij alleen maar een piep klein kamertje waar hij mocht zijn in het huis ...
daarom was hij vaker te vinden op zijn volkstuintje waar hij zijn eigen ''villa'' had gebouwd van ongeveer 25vierkante meters...
mijn oma was altijd zeer vriendelijk tegen mij,
maar niemand wist het zeker of mijn oma's vriendelijkheid en oprechtheid gemeend was...
zo ook ik niet,
want mijn oma is een gigantische roddeltante en kan achter de rug om zeer achterbaks zijn onder haar zo vriendelijke onschuldige glimlach...
maar ieder geval kwam ik bij haar nooit iets tekort...
ze vertelde me de leukste en spannendste folklore verhaaltjes en
ze maakte elke dag dat ik bij haar was de heerlijkste gerechten klaar...
de namen waren even exotisch en vreemd als de gerechten zelf...
goląbki,zapiekanki,kaczka in wijnsaus,bigos en barszcz,
ja me oma maakte het allemaal en even lekker...
die vrouw kon echt toveren met een pollepel in haar te kleine overvolle keukentje...
in mijn jonge ogen toen,
was het net de werkplaats van een echte heks,
overal hingen kruiden te drogen en stonden weekpotten vol met raar gevormde specerijen,
en natuurlijk de meest uitlopende padenstoelsoorten...
het leuke was dat een tijd dat de supermarkten niet veel hadden,
en je moest dus een hoop zelf verbouwen,
en dat deden mijn opa uiteraard zelf in zijn tuintje ...
ook ging mijn oma vaak op de vrijdag de bos in om ''het goede'' uit het natuur te halen en soms mocht ik mee...
ja dat was heel anders dan de luxe die ik toen al kende in mijn ouderlijk huis...
maar wat ik vooral zo leuk vond waren de pannen en potten van emaille met de meest gekke bloem voorstelling er op...
die stijl had iets weg van de sprookjes van gebroeders Grimm...
eigenlijk was het meeste in haar huis in die ouderwetse folklore stijl...
het was altijd een feest om van zo'n sprookjesservies te eten...
en nu heb ik zelf bijna dezelfde soort servies gevonden...
misschien leuk om die goede oude dagen van mijn oma er mee te doen herleven...
faithfully yours