Neutraal

De afgelopen weken heb ik mijn nagels in een punt geveild, in plaats van mooi afgerond en weet je, ik ben een dangerous woman nu. Ook al komen mijn nagels niet boven mijn vingertoppen uit. Ik weet niet hoe mensen leven met lange nagels. Ik krijg nu al soms wat aarde of deeg onder mijn nagels en daar erger ik me dan aan.
Misschien moet ik niet alles met mijn blote handen doen, maar goed.
Ik heb een tijdje lange nagels gehad. Ik deed zelfs nail art. Een vriend van mijn ex zei dat hij zich herinnerde dat ik een keer pokéballs op mijn nagels had gemaakt en dat 'ie dat wel cool vond. Dat was een vage zin, maar het schijnt dat ik dus ooit pokéballs op mijn nagels heb gelakt. En lieveheersbeestjes, die weet ik nog. En vast wel meer. Ik weet het alleen niet meer.
En ik heb dus ook langere nagels gehad.
Mijn geheugen is slecht.

Ik vind het heel moeilijk om contact te maken tijdens colleges. Ten eerste omdat ik niemand ken, ten tweede omdat ik niet altijd weet hoe ik sociaal moet doen en ten derde omdat ik vaak helemaal geen zin heb om sociaal te doen. Dat is misschien een beetje tegenstrijdig: contact willen maken, maar niet sociaal willen doen. Het is gewoon... Om negen uur 's ochtends heb ik geen zin om mezelf gelijk te pushen. En het is school. Ik kom niet naar school om vriendjes te maken. En als ik van negen tot vijf heb, ben ik rond drieën ook al uitgeput en sociaal doen kost nóg meer energie. Het is alleen handig om toch iemand te hebben, om groepsopdrachten mee te doen of gewoon, zodat je niet overal alleen bent.

Maar tijdens mijn ene vak ging ik als eerste in het lokaal zitten en ging de rest van de klas twee tafels van me vandaan zitten en dat vond ik zeer ongemakkelijk, want ik snap wel dat je niet direct naast een vreemde wilt zitten, maar om dan met zo'n twaalf man allemaal aan de overkant te gaan zitten, is wel iets té. Ben ik zo eng? vroeg ik me af.

Ik appte een vriendin die ik tijdens een willekeurig vak had leren kennen en ze zei dat ik niet zozeer eng ben, maar moeilijk te peilen. Dat ze niet wist of ik haar wel aardig vond.
'Heb ik een resting bitch face?' vroeg ik.
'Nee, dat niet.' antwoordde ze.
'Neutral resting face?'
'Dat.'
'Dank voor deze informatie.'

Bij mijn andere vak dacht ik dat ik gezellig contact had gemaakt, in ieder geval voor mijn doen, want ik had twee andere vierdejaars gesproken en gepraat over wat voor vakken ze allebei hadden gedaan en zo. En toen moesten we drietallen maken voor een opdracht en hadden ze gelijk andere mensen waar ze mee afspraken. Dat was jammer.
Iemand riep: 'Wie heeft er ook nog niemand?' en dat was mijn cue om daar maar bij aan te sluiten.
Doe ik eens sociaal, heb ik er niets aan.

Volgens mij zie ik er ook strenger uit met mijn bril op, maar volgende week heb ik van negen tot vijf en vervolgens nog een concert, dus mijn ogen gaan sterven als ik mijn lenzen in doe. Ik zou ook best leuke make-up op willen doen, maar dat is dan waarschijnlijk al van mijn gezicht gesmolten.

Maar wen maar aan mijn strenge blik, samen met mijn vierdejaars-status en de kattensleutelhangers aan mijn laptophoes, ik snap dat het allemaal zeer imponerend is.
Nee, eigenlijk niet.

Mijn moeder zei al: 'Dan moet je niet als eerste in het lokaal gaan zitten.' want altijd als ik als eerste in het lokaal ga zitten, kan ik toekijken hoe iedereen overal behalve naast mij gaat zitten.
Want ik ben dus niet per se eng, maar er is wel iets anders aan me dat andere mensen afstoot, of zo.
Mijn aura, of zo.
Daar geloof ik niet in.
En anders zou ik denken dat mijn aura een uitnodigend roze zou zijn. Of lichtblauw. Dat zegt mijn gevoel.
Aan de andere kant zou ik ook niet naast een vreemde gaan zitten en ik ben voor iedereen een vreemde, dus, ja, oké.

Ik had een paar uren vrij tussen mijn colleges en ik verveelde me zo erg dat ik naar groepslessen in de sportschool op campus ging kijken, maar er was alleen maar een 'intensieve workout waar je al je spieren in 45 minuten inspant' en dat klonk niet bepaald ontspannend. Als er nou yoga was geweest, oké, even op je lange dag van drie colleges tussendoor yoga'en klinkt wel lekker, maar, dat was er nou net niet.
Dus ik zat daar.

Oké, wat nu?
Ik heb geen zin om me ergens op te concentreren, want ik moet zo nog drie uur concentreren en voor mijn gevoel heb ik een beperkte hoeveelheid 'concentratie' per dag, waarvan ik al anderhalf uur heb gebruikt.
En ik heb het nieuwe seizoen van Terrace House al gezien.
Dus...

Ik heb me gewoon verveeld.
Ik moet voor de volgende keer even iets bedenken om te gaan doen.


Tijdens het hoorcollege dat voor mij alleen maar herhaling was, heb ik opgezocht hoe je een terrarium moet maken, zo'n ecosysteem met plantjes in een pot, terwijl ik helemaal geen geld heb daarvoor.


Ik had een red velvet cake gemaakt, maar mijn 'rode' kleurstof was meer paars en nu is het een dark purple velvet cake geworden.
Even proeven.