Niet doodgaan
Wanneer alles hetzelfde was gebleven,
dan had ik het niet normaal gevonden,
absurd zelfs, ongezond...
Maar nu, nu alles veranderd is,
voelt het misschien niet goed,
maar komen er soms van die gedachten vanzelf.
Wat als ze dood zou zijn?
Een grote begravenis?
Zal ik wat zeggen? Durf ik dat wel? KAN ik dat wel?
Wie zullen er allemaal zijn?
Wie ga ik iedere dag bellen?
Wie kan ik alles vertellen?
Of wie kan ik chagerijnig zijn zonder ruzie te krijgen?
Wie zal er nog onvoorwaardelijk van me houden?
Het zijn duizenden vragen,
die niet aan de orde zullen komen,
want ze wordt beter!
ZE WORDT BETER!
Ze MOET beter worden!
Maar ik kan er niets aan doen dat die vragen door mijn hoofd spoken...
saskiatju, vrouw, 28 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende