Niet te geloven :( :(

Haj
Nou dit was me t weekend wel weer hoor. Vrijdagavond was het oke, gezellig bij Mickey geweest, beetje geblowd enzo, was wel leuk. Zaterdag moest ik werken van half 10 tot 6 uur, en zaterdagavond ben ik uitgeweest naar Eindhoven. Mjah.. we fietsten terug, we waren met 3 man, ik en 2 vrienden van me (waaronder Mickey, en nog een dude). Mickey en ik reden samen, en die andere gast reed een eind voor ons, we konden hem niet meer zien. Toen kwamen 2 gasten op een scooter ons ingehaald. Ze zagen Mickey voor een meisje aan (vanwege zijn lange haar), en vroegen aan mij of ik van paardrijden hield en nog wat dingen. Toen reden ze gwn weer verder. Niks aan de hand dus. Er was pas wat aan de hand toen we ong. 100 m. verderop die vriend van ons tegenkwamen. Met bloedneus en sneeen in zijn gezicht. Ja, die 2 gasten op die scooter dus, ze dachten dat hij met 1 van die 2 gasten zijn vriendin had gezoend, maar dat sloeg dus nergens op, ze hadden een ander voor ogen, en hadden 'm op z'n gezicht geslagen. Wij waren dus nogal geschrokken en bleven daar ff staan. En jahoor, toen kwam de scooter terug. "Sorry, en we hadden t niet zo bedoeld, blabla". Die gast wilde die vriend van mij met de bloedneus een hand geven, maar toen greep hij m dus nog een keer. Ik stond erbij en schrok me dood. Ik ben weggelopen, en Mickey is erbij gebleven en heeft die gasten weggeduwd en etc. blabla. Ik ben dus weggelopen, en ergens in een bosje gaan zitten, want die scooter moest daar dus ook langs. Meteen mam gebeld, die zich natuurlijk wezenloos schrok. Na ong. 5 min. kwamen die gasten op de scooter weer voorbij, en een minuutje daarna ben ik weer teruggelopen naar mijn vrienden. Ik was echt superbang voor wat ik aan zou treffen maar het viel mee. De vriend met de bloedneus had nog een paar klappen gevangen, en Mickey was helemaal in orde. We zijn zo ongeveer in totale stilte naar huis doorgefietst, natuurlijk weer helemaal nuchter. Geez, ik was me echt doodgeschrokken. Achteraf dacht ik echt van, die gasten moeten gewoon gedacht hebben onderweg; "Ja laten we terugrijden en doen alsof we onze excuses aanbieden en hem vervolgens nog een keer pakken!". Hoe triest kun je zijn. Gister heeft die vriend van me aangifte gedaan samen met Mickey, dus ik hoop echt dat ze gepakt worden. Gelukkig hadden we het nummerbord van de scooter onthouden, dus dan is de kans al groter. Maargoed, het was echt niet leuk.
Zondag heb ik iemand die ik van msn ken gemeet, had ik nog nooit gezien dus was best creepy, maar het was supergezellig, heb me niet verveeld.

Verder niet zo heel veel te melden, dit is al nogal een verhaal, dus anders begint niemand meer aan t lezen hiervan

Ga ff tv kijken met mam nu.

kuskus
Dautje